زبان‌ها افتاده، و در اين قسمت سؤالاتى مطرح مى‌گردد و نظريات مختلفى درباره ولايت ابراز مى‌شود. و به علت احساس نياز جوانان به فهميدن حقيقت، هر دو ولايت را به طور فشرده مورد بررسى قرار مى‌دهيم.

نخست اقسام ولايت تشريعى را اعم از صحيح و باطل مورد بحث قرار مى‌دهيم و در فصول آينده به تبيين ولايت تكوينى مى‌پردازيم:

1. تفويض تشريع احكام‌

مقصود از تفويض تشريع احكام اين است، كه خداوند اختيار «تشريع قوانين» را به پيامبر و امامان بسپارد، و آنان از پيش خود، آنچه را بخواهند حلال، و آنچه را بخواهند حرام اعلام نمايند، به عبارت ديگر، دستگاه تشريع بر محور اراده و خواست آنان بگردد و خداوند مقام و منصب و تشريع را در تمام موارد به آنها تفويض بنمايد.

«ولايت تشريعى» به اين معنى نه تنها ثابت نيست، بلكه آيات قرآنى و احاديث اسلامى اين‌گونه تسلط و اختيار را از پيامبر و امامان سلب مى‌كند، مثلا مشركان اصرار مى‌ورزيدند كه پيامبر در محتويات قرآن تغييراتى دهد، خدا به پيامبر دستور مى‌دهد كه در پاسخ آنان بگويد: