1 ولايت تشريعى‌

موضوع سخن در اين بخش، توضيح مقامات معنوى و قدرت‌هاى روحى و مناصب قانونى و رسمى پيشوايان بزرگ و اولياى الهى است.

در كتاب‌هاى علمى از مقامات معنوى اولياى خدا، به «ولايت تكوينى» و از مناصب رسمى به «ولايت تشريعى» تعبير مى‌كنند.

پيش از آن‌كه فرهنگستان ايران شروع به كار كند و به فكر احياى زبان پارسى و يا به عبارت صحيح‌تر به فكر گسترش آن بيفتد، غالب مردم اين مرزوبوم، كلمه «ولايت» را به جاى «ايالت» ديروز و «استان» امروز به كار مى‌بردند و به سرپرست استان والى مى‌گفتند.

كسانى كه با مسايل فقهى كم‌وبيش آشنايى دارند مى‌دانند كه پدر و يا جد بر فرزند صغير «ولايت» شرعى دارد و از طرف شارع‌