4. سائل بايد حريم مسئول را مراعات كرده و از طرح پرسشهاى بىمحتوا و
بىمورد خوددارى كند؛ «إنّ من حقّ المعلّم على المتعلّم أن لا يكثر السؤال عليه».
(2) 5. مسئول بايد قادر بر جواب باشد، بنابراين فردى كه توانايى بر پاسخ به
پرسشهاى عميق علمى را ندارد، نبايد خود را در معرض سؤالهاى خاص قرار دهد. امامان
معصوم ما (عليهمالسلام) پاسخگوى تمامى پرسشهاى مطرح و شبهات عميق علمى بودند
چنانكه خطاب به اصحاب خود مىفرمودند: «سَل عَمّا شِئت». (3) 6. پاسخگو بايد
هنگام پاسخ جواد باشد؛ يعنى در پاسخ به پرسش بُخل نورزد و دانايى خود را به ديگران
انتقال دهد تا زكات اندوختههاى خويش را پرداخته باشد، چنانكه اميرمؤمنان
(عليهالسلام) به طور مطلق فرمودند: «زكاه العلم نشره». (4)