الحجةالبالغة يا نامه‌اى به: نگهبانان دين‌

بسم‌اللَّه الرحمن الرحيم‌نگهبانان دين! پيشوايان مردم با ايمان! حزب‌الهى در جهان! و سربازان پيروزمند خداوند در بين ملتها! ... خداوند اسلام را بوسيله آنان يارى دهد و با اراده آهنين آنان، دشمنان رذل را سركوب سازد. آمين!. چشمها تيره و تار شده و مشاعر و ادراكات از كار افتاده و چشمها خيره گشته است. آرى بلائى بزرگ اطراف اسلام را فراگرفته و از همه جهات آنرا احاطه كرده است تا آنجا كه اگر يارى خداوند نبود، نزديك بود كه همه شعائر اسلام را از بين ببرد و آثار آنرا پايمال سازد! ناصرالدين شاه با كارهاى جنون‌آميز خود، براى دين محمد (ص) و مردم مسلمان، همه نوع ناراحتى و گرفتارى فراهم آورده و از روى هوى و هوس، درهاى همه عوامل نابودى و بيچارگى را بر روى مسلمانان باز كرده است. البته زندقه و بى‌دينى وزيرش هم راهها را هموار ساخته و موانعى را كه در راه پيشرفت اين بدبختى‌ها بود از سر راه برداشته است (وامحمداه)!. و هم‌اكنون اسلام دراثر كارهاى ديوانه‌وار و انگيزه‌هاى بى‌دينى؛ درمقابل خطرى بزرگ قرار گرفته است. پس نگهبانان قرآن و مشعلداران برترى نام خدا، كجا هستند؟ و كسانيكه در راه خدا از سرزنش هيچ كسى باكى ندارند و از جباران و ستمكاران، بخاطر حق، و در راه حق- اگرچه شمشير ستم بر بالاى سر آنها هم باشد- نمى‌ترسند، كجا رفته‌اند؟