نامه‌اى به فرزند امين‌الضرب درباره: ابوتراب ساوجى‌

غرّه مارس فرنگى‌

اگر از تو شكوه كنم گويا از خود سخن رانده باشم زيرا بخود خواهم انديشه كرد كه شايد در تربيت چندماهه و در آن اندرزهاى متعاليه قصورى بوده است و اگر دم درزنم بدين راضى شده باشم كه تو هم در اخلاق و عادات چو سائر ايرانيان باشى و من نميخواهم، چون آرزويم آنست كه ترا در ايران مصدر امور عظيمه ببينم چرا كاهلى- مكتوب فرخنده بالى بتو نوشتم جوابش تا هنوز نرسيد. خجالت كشيدى در سنن طبيعت و قانون شريعت شرمندگى نبايد- بارى ميرزاابوتراب ساوجى را بتو ميسپارم معنى اين بسيار بزرگ است (البته فهميدى) بايد اثر سفارش من و نتيجه امتثال تو در مكتوب او بمن برسد- و خواهش دارم كه كاغذهاى او را هميشه خودت بتوسط آقامحمدجواد از براى من بفرستى- و جواب اين‌مكتوب را بزودى روانه نمائى بى‌تساهل و بى‌كاهلى و جناب حاجى محمدابراهيم را سلام بگو- و والده مكرمه محترمه خود را ازطرف من سلام و احترامات برسان و در ارضاى خاطر ايشان بكوش. والسلام‌

جمال‌الدين الحسينى‌