و عيال و خدم و حَشَم شخص شبهه‌ها القا ميكند تا آنكه هميشه معذب بوده باشد- از دست اين دشمن ديوانه باطنى درين عالم ابدان كه حتى كُملّين را هم بسيار دشوار است كه بالمرّه خلاصى و نجات حاصل شود- و با وجود اين اميد آن نداشتم كه تا بدين درجه واهمه بر شما چيره شود- من شما را بهمّت و غيرت و جسارت و اقدام ستودم- و اين اوصاف همان اوصافيست كه از نهايت شرف انبيا و اولياء با آنهمه مدارج عاليه و جنبه لاهوتيت بدانها فخر مينمودند- و اگر در اعداى ايشان همان صفات يافت مى‌شد از ستايش آنها بدان سجاياى كريمه استنكاف نميكردند- و شما را قوه واهمه بر آن داشت كه آنها را بر اخس اوصاف عَجَزه (يعنى دروغ‌گوئى) حمل نموديد- اين يكى- دوم آنكه چنان گمان كرديد كه من با شما و يا غير شما بكنايات و تعريضات سخن ميگويم- من چرا با شما بكنايه چيزى‌را بيان كنم- و من چرا بشما دروغ نسبت بدهم؟ عجيب- سبحان‌اللَّه- بلى عقائديكه از وهم آيد از وهمى زائل شود- خطرات قلبيه وهّام را هيچ اعتبارى- من اين سفر شما را بفرنگستان و آن نيّت خير شما را از آثار همت و جسارت شمرده بودم- دل خود را اصلاح كن- چرا بايد وهم تو را بخيالات فاسده باز دارد- شما بمن نوشته بوديد كه من در پطرسبورغ از براى استحصال اذن سعى كنم بالچى خبر فرستادم ايشان جواب دادند براى شما نوشتم- پس چرا بايد توهم كنى كه با تو بكنايه سخن ميگويم- جناب حاجى دل خود را اصلاح كن- من هرچه ميخواستم با شما بنهج صراحت بيان ميكردم- اگر آسمانها تغيير بيابد من همانم ...- و اما ميرزانعمت- من با ميرزانعمت‌اللَّه مخالف نيستم- من ميخواستم كه جميع افعال شما بر نهج حكمت بوده باشد- از آنجهت بشما لساناً و كتابةً گفتم اولًا بايد حساب كرد- حالا خوب تصور كن چون اولًا حساب نكردى اگر حق هم بطرف شما باشد هيچ‌گونه اثبات نتوانى كرد- اگر دست بردارى خواهند گفت كه خواست ظلم كند ولكن عاجز شد و نتوانست دست برداشت- و اگر مطالبه نمائى و او را براى حساب بطهران بكشى خواهند گفت بجور و ستمكارى بيچاره نعمت‌اللَّه ميخواهند خراب كند- اينست نتيجه آنكه از اول نصيحت مرا پيروى نكرديد- من ميرزانعمت‌اللَّه را در