خانه درى دارد و صحابه حافظ اين خانه و به حكم درِ اين خانه‌اند و حكم معاويه حكم حلقه آن در است. پس هر كس به معاويه تعرّض كند، به صحابه و اسلام تعرّض نموده است![1]

اين ديدگاه از دو جهت قابل نقد است:

يكم‌ آن كه اين كلام باطل است؛ چرا كه بر خلاف احاديث قطعى و محكمى است كه از وجود مقدس پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله صادر شده است؛ روايتى هم‌چون «حديث ثقلين» كه رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله مى‌فرمايند:

إنّي تارك فيكم الثقلين: كتاب اللَّه وعترتي أهل بيتي؛[2]

همانا در ميان شما دو چيز گران‌بها باقى مى‌گذارم: كتاب خدا و عترت و خاندانم.

در جاى ديگر مى‌فرمايند:

أنا مدينة العلم وعليٌّ بابها؛[3]

من شهر علم هستم و على دروازه آن است.

مبناى ما كلام پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله است؛ سخنى كه خود اهل سنّت از

[1] - تاريخ مدينة دمشق: 59/ 210

[2] - اين حديث شريف در منابع مهمّ شيعه و اهل تسنّن آمده است. براى نمونه، به چند منبع اشاره مى‌نماييم: بصائر الدرجات: 433، باب 17؛ الأمالى شيخ صدوق: 500؛ الإرشاد: 1/ 233؛ الإحتجاج: 1/ 216- 217؛ بحار الأنوار: 23/ 133- 134، حديث 69- 71؛ مسند احمد: 3/ 14، 17، 26، 59 و 182؛ فضائل الصحابه( نسائى): 15؛ المستدرك على الصحيحين: 3/ 109، 148؛ السنن الكبرى( نسائى): 5/ 45 و 130؛ مجمع الزوائد: 9/ 163 و منابع ديگر

[3] - اين حديث شريف نيز در منابع مهمّى از شيعه و سنّى نقل شده است؛ از جمله: الأمالى شيخ صدوق: 425؛ عيون اخبار الرضا عليه السلام: 1/ 72 ح 298؛ بحار الأنوار: 40/ 70، ح 104؛ المستدرك على الصحيحين: 3/ 126؛ المعجم الكبير: 11/ 55؛ سنن ترمذى: 5/ 301، شماره 3707؛ كنز العمّال: 13/ 148 و منابع ديگر