پس بنا به فرمايش رسول خدا صلى اللَّه عليه وآله، نبايد معاويه را به خاطر جانشينى يزيد پس از خود سرزنش نمود؛ چرا كه معاويه به دعاى پيامبر هدايت شده و هادى امّت است و فردى كه متصدّى هدايت مردم است، كار نادرست انجام نمى‌دهد. پس بر او نبايد خرده گرفت و در نشاندن يزيد و معرفى فرزندش به عنوان ولى عهد، نبايد او را سرزنش كرد!

اين ديدگاه از چند جهت قابل بررسى و نقد است:

يكم: هرگز پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله در مدح معاويه سخنى و فضيلتى نفرموده است و اين ادعا از دروغ‌هاى عالَم است.

اين مطلب با وجود مدركى كه پذيرفته همگان است اثبات شدنى است.

كتاب صحيح بُخارى، كه صحيح‌ترين كتاب اهل سنّت است، ابوابى در فضايل و مناقب صحابه با عنوان «فضايل فلان»، «فضايل فلان» و ... مى‌گشايد؛ امّا آن گاه كه نوبت به معاويه مى‌رسد، نمى‌گويد: «باب فضائل معاوية»؛ بلكه مى‌گويد: «باب ذكر معاوية».

شرح و توضيح دهندگان كتاب بُخارى، دليل و سرّ اين كار را نبودن حديثى در فضيلت معاويه بيان مى‌كنند و مى‌گويند: از پيامبر خدا صلى اللَّه عليه وآله روايتى كه دلالت بر فضيلت معاويه كند نقل نشده است و به اين دليل بُخارى نمى‌گويد: «باب فضائل معاوية». پس كجا پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله فرموده‌اند: «اللّهمَّ اهده واهد به»؟

اين توضيح توسط ابن حجر در كتاب فتح البارى كه يكى از بهترين كتاب‌هاى اهل سنّت در شرح صحيح بُخارى است نقل شده است. وى در اين باره به نقل از اسحاق بن راهويه مى‌نويسد: لم يصح في فضائل المعاوية شي‌ءٌ.[1]

[1] - ر. ك: فتح البارى: 7/ 81