الأخلاق مجتهداً في اتّباع السنّة؛[1]

او پيشوا، حافظ، محدّث، دنيا گريز، صالح، متدّين، بسيار راست‌گو، پرهيزگار، مطمئن و امين، داراى رفتار نيكو، يگانه در اخلاق و كوشا در تبعيت و پيروى از سنّت پيامبر بود.

وى كه داراى اين همه اوصاف، القاب و مقام بلند در نزد اهل سنّت است، كتابى در فضايل و مناقب يزيد بن معاويه تأليف كرده است. او از پيامبر در مدح معاويه چنين نقل مى‌كند كه فرمود:

اللّهمَّ اجعله هادياً واهد به؛[2]

خدايا! معاويه را هدايت‌گر قرار ده و به مردم توفيق ده تا به واسطه معاويه هدايت شوند.

پس به مقتضاى اين حديث ما بايد ولايت فرزند معاويه را بپذيريم؛ چرا كه در ادامه مى‌گويد:

ومن كان هادياً لا يجوز أن يطعن عليه فيما اختاره من ولاية يزيد؛[3]

كسى كه خودش هدايت‌گر است، جايز نيست كسى عليه او طعن و خدشه‌اى بزند و بگويد: چرا معاويه يزيد را جانشين خود نموده است؟

وى در ادامه مى‌افزايد:

ولاية يزيد ثبتت برضى الأمّة؛[4]

ولايت يزيد با پذيرش همگان به اثبات رسيد.

[1] - شذرات الذهب: 4/ 275

[2] - الردّ على المتعصّب العنيد: 75

[3] - همان

[4] - همان: 77