بى‌توجهى به قضيّه سيّدالشهداء عليه السلام، روشى ديگر براى مبارزه و كم رنگ نمودن ماجراى كربلاست كه برخى از علماى عامّه آن را برگزيده‌اند.

اكنون اين پرسش‌ها مطرح است:

به راستى آيا آنان با وجود آن همه تأليفات در تاريخ و علوم مذهبى، حقيقت را نمى‌دانند؟ اگر حقيقت را مى‌دانند، چرا سكوت مى‌كنند؟ آنان نه انكار مى‌كنند، نه تأييد! از طرفى چرا عمل يزيد را زير سؤال نمى‌برند؟ و ده‌ها پرسش ديگر.

اين بررسى و پژوهشى كه پيش رو داريد، پاسخ اين پرسش‌ها را از كلمات ديگر دانشمندانشان استنباط و استخراج خواهد كرد و عبارت‌هايى را نيز در پى خواهد آورد كه بنا بر آن‌ها، برخى معتقدند كه يزيد، حسين بن على عليهما السلام را كشته و كار خوبى هم كرده است!

آرى، اين افراد نه فقط براى شيعيان نفرت انگيزند؛ بلكه بزرگان اهل سنّت نيز آنان را لعنت و نفرين مى‌كنند، چنان كه خواهد آمد.

چكيده بحث‌

چنان كه گذشت، برخى از دانشمندان بزرگ اهل تسنّن به روش‌هاى گوناگون به مخالفت و مبارزه با زنده ماندن روز عاشورا و بقاى نام سيّدالشهداء عليه السلام پرداخته‌اند. آنان به خوبى مى‌دانستند كه مسلمانان با شنيدن مقتل، مصيبت‌ها و بلاهايى كه بر فرزند پيامبر صلى اللَّه عليه وآله وارد آورده‌اند، خود به خود حكومت‌هاى جور و ظلم را زير سؤال خواهند برد، پس بايد با زنده ماندن اين روز مبارزه كرد.

مبارزه آنان گاهى از راه تقوا، گاهى از طريق ايجاد شك در اصل واقعه و در قاتل بودن يزيد و گاهى ديد عرفانى است كه بنا بر آن سيّدالشهداء عليه السلام را شهيد و داراى كمال و درجه والايى مى‌دانند كه در روز عاشورا بدان دست يافته است و از اين رو، عاشورا را روز فرح و شادى بايد ناميد!