آن چه كه در فضيلت روزه روز عاشورا و نماز، انفاق، خضاب كردن، روغن زدن و سرمه كشيدن در آن روز بيان شده است، بدعتى است از بدعت‌هاى قاتلين امام حسين‌ رضى اللَّه عنه‌ و سرمه كشيدن در روز عاشورا نشانه‌اى است بر دشمنى با اهل بيت‌ عليهم السلام‌ و ترك آن واجب است.

اينان كسانى را كه معتقدند روز عاشورا عيد است و درباره آزردن اهل بيت و شيعيانشان حديث جعل كرده‌اند، به عنوان «نواصب» و دشمنان اهل بيت عليهم السلام خوانده‌اند.

موضع‌گيرى ديگر

چنان كه گذشت، گروهى به شهادت و قتل سيّدالشهداء عليه السلام توسط يزيد اقرار نمى‌كنند، بلكه منكر هستند. در مقابل آنها گروهى ديگر موضع‌گيرى ديگرى كرده‌اند. اينان كه از دانشمندان بزرگ اهل سنّت نيز هستند و نزد آنان بسيار بلندمرتبه‌اند، بر قاتل بودن يزيد اقرار دارند، امّا درباره واقعه كربلا نظر خاصّى ندارند و به اين حادثه عظيم تاريخى بى‌توجهى مى‌كنند.

ابن قيّم جوزيّه از برجسته‌ترين شاگردان ابن تيميّه مى‌گويد:

ونعتقد حبّ آل محمّد وأزواجه وسائر أصحابه رضوان اللَّه تعالى عليهم، ونذكر محاسنهم وننشر فضائلهم ونجلّ ألسنتنا وقلوبنا عن التطلّع فيما شجر بينهم، ونستغفر اللَّه لهم ونتوسّل إلى اللَّه تعالى باتّباعهم ونرى الجهاد والجماعة ماضياً إلى يوم القيامة والسمع والطاعة لولاة الأمر من المسلمين واجباً في طاعة اللَّه تعالى دون معصيته، لا يجوز الخروج عليهم ولا المفارقة لهم.

ولا نكفّر أحداً من المسلمين بذنبٍ عمله ولو كبر، ولا ندع الصلاة عليهم، بل نحكم فيهم بحكم النبي، ونترحّم على‌