عبدالملك بن مروان از من پرسيد: چه حوادثى در روز قتل حسين پديدار شد؟

در پاسخ به او گفتم:

لم ترفع حصاة ببيت المقدس إلّاوجد تحتها دم عبيط؛

در بيت المقدس سنگى از روى زمين برداشته نشد، مگر آن‌كه خون تازه از زير آن پديدار مى‌شد.

عبدالملك در تأييد زهرى پاسخ داد:

إنّي وإيّاك في هذا الحديث لقرينان؛

من هم مثل تو از اين قضيّه خبر دارم.

هيثمى ضمن تأييد اين روايت از حيث سند مى‌گويد: تمام سلسله راويان اين حديث راست‌گو هستند.[1]

در اين باره طبرانى، حديث ديگرى را به نقل از زهرى اين گونه روايت مى‌كند:

ما رُفِعَ بالشامِ حَجَرٌ يوم قتل الحسين بن علي إلّاعن دم؛[2]

در روز شهادت حسين بن على‌ عليهما السلام‌ هيچ سنگى را در شام برنداشتند، مگر زير آن سنگ خون بود.

راويان اين حديث نيز رجال صحيح هستند.

هيثمى از فرد ديگرى چنين روايت مى‌كند:

لمّا قتل الحسين انتهبت جزور من عسكره، فلمّا طبخت إذا هي دمٌ؛

آن گاه كه حسين‌ عليه السلام‌ كشته شد، شترى را از لشكر آن حضرت به سرقت بردند. آن گاه كه آن حيوان را (ذبح كردند و) پختند، گوشت آن به خون تبديل شد.

[1] - مجمع الزوائد: 9/ 169؛ المعجم الكبير: 3/ 119؛ المناقب خوارزمى: 388

[2] - مجمع الزوائد: 9/ 169؛ المعجم الكبير: 3/ 113، حديث 2835