عدّه‌اى ديگر از اهل شام و شخصيت‌هايى كه همراه ابن زياد بودند، به دست مختار و يارانش كشته شدند و به اسفل السافلين فرستاده شدند.[1]

3. شبث بن ربعى‌[2]

او از بزرگان خوارج و دشمنان شديد اميرالمؤمنين و اهل بيت عليهم السلام است.

وى در حادثه كربلا فرماندهى هزار سرباز را به عهده داشت. او از نويسندگان نامه به امام حسين عليه السلام بود.[3] گفتنى است كه خوارج تا پس از واقعه كربلا، همكارى نزديكى با بنواميّه بر ضد اهل بيت عليهم السلام داشته‌اند. آنان هم در شهادت اميرالمؤمنين، امام مجتبى عليهما السلام و هم در واقعه عاشورا با بنواميّه همكارى كرده‌اند. البته بعدها به خاطر رياست، دچار اختلاف‌هاى شديدى شدند و كشمكش‌هاى عجيبى بين آنان رخ داده است.

4. حجّار بن ابجر عجلى‌

حجّار بن ابجر، از فرماندهان سپاه ابن زياد است. او در كربلا فرمانده هزار سرباز بود و با شبث بن ربعى و افرادى ديگر، نامه دعوت براى امام حسين عليه السلام نوشتتند و امضا كردند.[4]

حجّار پس از واقعه كربلا، در زمره بزرگانى بود كه بر ضدّ مختار قيام كرد و در آخر سركوب شد.[5]

[1] - الأمالى شيخ طوسى: 242

[2] - سير أعلام النبلاء: 4/ 150، شماره 51

[3] - الإرشاد: 2/ 98، الفتوح: 4/ 323؛ الكامل في التاريخ: 4/ 62؛ البداية والنهايه: 8/ 194

[4] - همان منابع

[5] - مقتل الحسين عليه السلام( ابومخنف): 371؛ تاريخ الطبري: 4/ 528- 529؛ الفتوح: 6/ 262