عبّاس جدلى توسّط محمّد بن اشعث كندى كه از خوارج و فرماندهان لشكر عمر بن سعد در كربلا بود، دست‌گير شد و پس از شهادت حضرت مسلم عليه السلام، او را نيز به دستور ابن زياد به شهادت رساندند.[1]

6. عمارة بن صلخب أزدى‌

شخصيتى ديگر از شيعيان كوفه، عماره ازدى بود. او مردى شجاع و از بيعت كنندگان با جناب مسلم عليه السلام به شمار مى‌رفت و از مردم كوفه براى امام حسين عليه السلام بيعت مى‌گرفت.

محمّد بن اشعث او را دست‌گير كرد. ابن زياد فرمان داد تا او را در جلوى چشم اهل قبيله‌اش به قتل برسانند.[2]

زندانى كردن شيعيان‌

يكى ديگر از اقدامات ابن زياد در كوفه، زندانى كردن شيعيان بود. در ميان زندانيان افرادى چون مختار، حارث اعور همدانى، سليمان بن صُرد و همراهان او از جمله مسيّب بن نجبه، رفاعة بن شداد بودند. در اين اسامى دقت كنيد!

طبرى مى‌نويسد: ابن زياد در نامه‌اى به يزيد نوشت:

وما تركت لكم ذا ظنّة أخافه عليكم إلّاوهو في سجنكم؛[3]

كسى را كه احتمال مى‌دادم بر ضدّ شما حركتى بكند و قيامى صورت دهد، باقى نگذاشتم، مگر اين‌كه در زندان شما به سر مى‌برد.

با تمام اين اوصاف، روشن مى‌شود كه بزرگان شيعيان كجا بودند و چه‌

[1] - همان: 335

[2] - همان

[3] - تاريخ الطبري: 4/ 387؛ الكامل فى التاريخ: 4/ 131