وقد سلّطتك على دور أهل الكوفة؛[1]

من تو را بر خانه‌هاى مردم كوفه مسلّط كردم.

نمونه‌اى از نظارت شديد در جريان عبداللَّه بن يقطر به چشم مى‌خورد. درباره او گفته‌اند: رضيع الحسين؛ او با امام حسين‌ عليه السلام‌، هم شير بوده است.[2]

البتّه ناگفته نماند كه برحسب روايات، حضرت سيّدالشهداء عليه السلام از سينه هيچ زنى شير نخورده است. پس اين‌كه به اين شخص «رضيع الحسين» گفته‌اند از آن روى است كه پدر عبداللَّه، خادم پيامبر اكرم صلى اللَّه عليه وآله وسلم بوده و مادرش ميمونه در خانه اميرالمؤمنين عليه السلام زندگى مى‌كرد. وى سه روز پيش از ولادت سيّدالشهداء عليه السلام به دنيا آمده و چون ميمونه خدمتكار منزل امير مؤمنان على عليه السلام بود، بعد از ولادت سيّدالشهداء عليه السلام هم آن حضرت را و هم فرزند خودش را بغل مى‌گرفت و هم‌زمان هم از فرزند خودش و هم از سيّدالشهداء عليه السلام نگهدارى مى‌كرد و چون حضرت به همراه عبداللَّه در دامان اين خانم بودند، مجازاً به او «رضيع الحسين» مى‌گويند. گويا اين جريان، احترام و شرافتى براى عبداللَّه بن يقطر به همراه داشته است.

حال، حضرت سيّدالشهداء عليه السلام، عبداللَّه بن يقطر را به سوى مردم كوفه فرستادند؛ امّا با نظارت شديدى كه در اطراف كوفه بود، او را همانند قيس بن مسهر دست‌گير كردند و نزد ابن زياد بردند و به دستور ابن زياد او را از بالاى دارالاماره به زير انداختند.[3]

[1] - الإرشاد: 2/ 57؛ مقاتل الطالبيين: 68؛ تاريخ الطبري: 4/ 279

[2] - تاريخ الطبري: 4/ 359؛ الكامل في التاريخ: 4/ 93؛ ترجمة الامام الحسين عليه السلام من طبقات ابن سعد: 77؛ المعجم الكبير: 3/ 103، شماره 2803؛ المنتظم: 5/ 340 و منابع ديگر

[3] - مناقب آل أبي‌طالب: 3/ 232؛ بحار الأنوار: 4/ 343