1. شيعيان خالص كه در اقليّت بودند؛

2. خوارجى كه در كوفه زندگى مى‌كردند؛

3. عمّال و پيروان بنواميّه.

در اين ميان، برخى از شيعيان حقيقى آن حضرت وظيفه داشتند تا نامه‌ها را به خدمت حضرت سيّدالشهداء عليه السلام برسانند و يا به صورت حضورى از آن حضرت دعوت كنند. اسامى آنان تا آن جا كه يافتيم، عبارت است از:

عبداللَّه بن مسمع الهمدانى،

عبداللَّه بن وال سهمى،

قيس بن مُسَهّر صيداوى،

عمارة بن عبداللَّه سلولى،

هانى بن هانى سبيعى،

سعيد بن عبداللَّه حنفى و

عبدالرحمان بن عبداللَّه ارحبى.

سعيد بن عبداللَّه حنفى، به همراه عابس شاكرى و حبيب بن مظاهر در خانه مختار ثقفى با حضرت مسلم عليه السلام، بيعت كردند و هر سه تن در كربلا در ركاب همايونى امام حسين عليه السلام به شهادت رسيدند.[1]

عبدالرحمان ارحبى نيز جزء شهداى كربلاست.[2]

پيش‌تر اشاره شد كه قيس بن مسهّر، حامل نامه امام حسين عليه السلام به اهل كوفه بود. وى دست‌گير شد و چنان كه ذكر شد، ايشان نيز به شهادت رسيد.

[1] - تاريخ الطبري: 4/ 318؛ الفتوح: 5/ 109؛ البداية والنهايه: 8/ 191

[2] - أبصار العين فى انصار الحسين عليه السلام: 78