به راستى كجا هستند كسانى كه ادّعا مى‌كنند كه اين جنايت‌ها بدون علم و اطّلاع يزيد بوده است؟ يا آن‌كه مى‌گويند ما در قاتل بودن يزيد ترديد داريم!

از اين رو، پاسدارى از حريم عاشورا وظيفه و تكليف ما است؛ چرا كه ائمّه اطهار سلام اللَّه عليهم به حفظ اين روز اهميت فراوانى مى‌دادند و مراجع تقليد بزرگ نيز كه پيرو مكتب اهل بيت عليهم السلام هستند به پيروى ائمّه عليهم السلام در خيابان‌ها با سر و پاى برهنه به راه مى‌افتادند و گاهى در منزل خود، مجلس عزاى سيدالشهداء عليه السلام را برپا مى‌كردند و از اين رهگذر، الطاف و بركاتى نصيب آنان مى‌گشت.[1]

بنابراين، كسانى كه با شعائر حسينى مبارزه مى‌نمايند و يا در آن خدشه مى‌كنند، يا نادان هستند و يا با برخى از بيگانگان ارتباط دارند و از اين رو، مسئوليت ما در مقابله با آنان سنگين‌تر مى‌شود.

شادى يزيد در شهادت حضرت مسلم‌

شاهد ديگرى در اين زمينه وجود دارد كه همه مدارك و منابع تاريخى بدان اشاره كرده‌اند. پس از آن‌كه ابن زياد به دستور يزيد، مسلم و هانى بن عروه را به شهادت رسانيد، سر مطهّر آن دو بزرگوار را به شام فرستاد و يزيد نامه تشكّرى براى ابن زياد فرستاد و اظهار سرور نمود.[2]

[1] - حضرت آية اللَّه بروجردى رحمه اللَّه از گِل پاى عزاداران سيّدالشهداء عليه السلام به چشم‌هايش زد و ناراحتى چشم ايشان به گونه‌اى برطرف شد كه تا آخر عمر به راحتى مى‌ديدند و با آن كهولت سن به عينك نيازى نداشتند

[2] - الإرشاد: 2/ 65؛ أنساب الاشراف: 2، 85؛ تاريخ الطبري: 4/ 285- 286؛ الفتوح: 5/ 63؛ تاريخ مدينة دمشق: 18/ 307 و منابع ديگر