وكتب إليه في صحيفة كأنّها اذن فارة: «أمّا بعد، فخذ حسيناً وعبداللَّه بن عمرو وعبداللَّه بن الزبير بالبيعة أخذاً شديداً ليست فيه رخصة حتّى يبايعوا. والسلام»؛[1]

يزيد نامه‌اى به وليد نوشت و به همراه آن نامه كوچكى پيوست كرد كه در آن چنين آمده بود:

از حسين، عبداللَّه بن عمر و عبداللَّه بن زبير بى‌درنگ بيعت بگير و هيچ فرصتى به آن‌ها نده تا اين‌كه بيعت كنند.

چنان كه گذشت، در نقل طبرى سخن از جدا كردن سرها و فرستادن آن‌ها براى يزيد به ميان نيامده است.

خوارزمى (در گذشته 568) نيز در مقتل الحسين عليه السلام به اين موضوع پرداخته و مى‌نويسد: يزيد در نامه‌اى به وليد بن عتبه نوشت:

وأوصاني أن احذر آل أبي تراب وجرأتهم على سفك الدماء وقد علمت يا وليد أن اللَّه تعالى منتقم للمظلوم عثمان بن عفان من آل أبي تراب بآل سفيان؛[2]

پدرم به من سفارش كرده كه از آل ابوتراب برحذر باشم ... اى وليد! همان طور كه مى‌دانى خداوند متعال انتقام عثمان بن عفّان مظلوم را به واسطه فرزندان ابوسفيان از آل ابوتراب خواهد گرفت ....

با نگاه به عبارتى كه ابن اعثم نقل كرده، تنها به انتقام آل ابوسفيان از خاندان امير مؤمنان على عليه السلام پرداخته؛ ولى اين عبارت به مظلوميت عثمان و انتقام او نيز اشاره كرده است.

[1] - تاريخ الطبري: 4/ 250؛ مقتل الحسين عليه السلام( ابومخنف): 3

[2] - مقتل الحسين عليه السلام: 1/ 180