معاويه به يزيد وصيّت كرد: هر جا عبداللَّه بن زبير را پيدا كردى، او را تكه تكه كن‌[1] و هر جا به سيّدالشهداء عليه السلام دست يافتى با او مدارا كن.

پس اين سفارش‌هاى معاويه و برخوردهاى وليد، از روى محبّت به امام حسين عليه السلام نبوده؛ بلكه مطابق با نقشه و برنامه بوده است.

عبداللَّه بن زبير شبانه و از بى‌راهه، مدينه را به سوى مكّه ترك كرد. وليد بن عتبه لشكرى براى دست‌گيرى او فرستاد؛ در حالى كه وقتى خبر حركت امام حسين عليه السلام از مدينه به مكّه به او رسيد، وليد گفت: الحمدللَّه!

شيخ مفيد رحمة اللَّه عليه در اين باره مى‌نويسد:

وهي ليلة السبت لثلاث بقين من رجب سنة ستّين من الهجرة، واشتغل الوليد بن عتبة بمراسلة ابن الزبير في البيعة ليزيد وامتناعه عليهم ... فخرج عليه السلام في تلك الليلة وهي ليلة الأحد ليومين بقيا من رجب متوجّهاً إلى مكّة ...؛

سيّدالشهداء عليه السلام‌ در شب شنبه و سه روز مانده به پايان ماه رجب سال 60 هجرى در مدينه بودند كه وليد بن عتبه، بيعت گرفتن از فرزند زبير را پى‌گيرى مى‌كرد ....

آن جناب در شب يك شنبه و دو روز به پايان رجب مانده به سوى مكّه حركت كردند ....

وليد مأمورانى را به منزل آن حضرت فرستاد تا ببينند آيا امام از مدينه خارج شده است يا خير؟ آنان حضرت را در منزل نيافتند. در اين هنگام وليد گفت:

[1] - تاريخ الطبري: 4/ 238