حال راز اين جا به جايى سياسى چيست و چرا مروان كنار گذاشته شد و به جاى او وليد سر كار آمد؟

مروان با سيّدالشهداء عليه السلام دشمنى داشته و معتقد بوده است كه بايد به هر شكلى حسين بن على عليهما السلام را به قتل رساند؛ ولى ديدگاه وليد بن عتبه درباره سيّدالشهداء عليه السلام اين گونه نبوده است. معاويه نمى‌خواسته فردى هم‌چون مروان در آن شرايط بر سر كار باشد.

ادّعايى كه در مقام اثبات آن هستيم، از همين جا به جايى سياسى در مدينه شروع مى‌شود. همين تفاوت نظر بين مروان و وليد، موجب عزل و نصب آنان شده است.

اين جا به جايى از برنامه‌هايى است كه اگر اجرا نمى‌شد، نقشه شهادت حضرت سيّدالشهداء عليه السلام به آن كيفيّت پيش نمى‌آمد. پس طرح و برنامه‌اى از قبل تعيين شده بود، كه به اجرا درآمد.

به عبارت ديگر، معاويه قصد نداشته است در مدينه با شدّت با امام حسين عليه السلام برخورد كند؛ از اين رو نبايد مروان حاكم شهر باشد.

سه نكته مهم‌

پيش از بررسى دقيق اين مطلب، يادآورى سه نكته اهميت دارد:

يكم: نامه‌هايى كه مردم كوفه براى سيّدالشهداء عليه السلام فرستادند، در زمان معاويه و پس از بيعت يزيد بوده است. ابن كثير در اين باره مى‌نويسد: آن گاه كه معاويه از مردم براى يزيد بيعت گرفت و حسين عليه السلام با او بيعت نكرد، مردم كوفه براى آن حضرت نامه نوشته و او را به قيام دعوت كردند و سيّدالشهداء عليه السلام به آنان اعتنايى نكرد. سپس عدّه‌اى از اهل كوفه خدمت آن حضرت آمدند تا ايشان را حضوراً دعوت كنند، ولى آن جناب پاسخشان نداد. از اين رو به نزد محمّد بن حنفيه رفتند تا او واسطه شود و امام حسين عليه السلام را راضى كند تا آن حضرت به همراه آنان به‌