پايان‌يافتگى مى‌كند و با خاطره‌هاى مرده و آرزوهاى مجروح خود را در بن‌بست، حسّ مى‌كند، يك انقلاب واقعا كبير، يك انقلاب اكبر از راه خواهد رسيد كه جهان را يك‌جا درخواهد نورديد و همه انقلابهاى تاريخ بر روى هم، در جنب آن، احساس صباوت و صغارت خواهند كرد. آن وقت، قرنها انتظار مهدى (عج) براى حرف زدن با بشريّت به پايان مى‌رسد و عصر ظهور آغاز خواهد شد. او دست همه بشريّت را خواهد فشرد و به آنها خواهد گفت كه من براى شالوده‌شكنى موقعيت انسانى آمدم. من آمده‌ام تا اوضاع حاكم بر جهان را در شرق، غرب، جنوب و شمال برهم زنم. همه نقاط جهان در دستوركار من خواهد بود.

براى مهدى (عج)، شرق و غرب جهان، همه‌جا، خانه اوست و بر سر راه او چيزى مانع نيست و مى‌دانيد كه مهدى (عج) از پدرى شرقى و مادرى غربى به‌دنيا آمده و با شرق و غرب جهان، خويشاوند است، گرچه پيام او از حيث مضمون مكتبى، نه شرقى و نه غربى است، اما از حيث مخاطب انسانى، هم شرقى و هم غربى است. مادر مهدى (عج)، رومى است، دخترى رومى و مسيحى كه اسلام مى‌آورد و پدرش، عرب و شرقى است. پس او از ناحيه پدر، شرقى و از ناحيه مادر، اروپايى است، مادرى رومى و مسيحى كه در جنگ اسير شد و به نحوى كه به نظر من نكته بسيار مهمّ تاريخى در آن است، مسلمان شد و شايد اين رازى باشد كه براى فتح غرب و جهان مسيحى به‌دست ايشان، روزى به‌كار خواهد آمد.

شايد سرّ مهمّى در اين باشد كه ايشان از حيث نژادى، درواقع، نيمى شرقى و نيمى غربى است. مى‌دانيد كه چندين تن، شايد پنج يا شش نفر از ائمه اهل بيت عليهم السّلام، مادرانشان عرب نبوده و از نژادهاى ديگرى هستند و معلوم مى‌شود كه مسئله نژادى و عروبيت خالص و عربى‌گرى دركار نبوده و البته آن جوهر خاصى‌