و من يسلم وجهه إلى اللّه و هو محسن فقد استمسك بالعروة الوثقى.[1] و من يطع اللّه و رسوله فقد فاز فوزا عظيما.[2] در جهان‌بينى الهى، مصداق فوز عظيم و كمال نهايى كه كمالى فراتر از آن متصور نيست و بالاترين، ناب‌ترين و پايدارترين لذت بوده، همه تلاش‌ها و اوج گرفتن‌ها، براى رسيدن به آن است، قرب خداوند و استقرار در جوار رحمت الهى است:

و مساكن طيّبة فى جنّات عدن و رضوان من اللّه أكبر ذلك هو الفوز العظيم.[3] إنّ المتّقين فى جنّات و نهر* فى مقعد صدق عند مليك مقتدر.[4] در جهان‌بينى الهى زندگى و حيات واقعى در سراى آخرت است:

و إنّ الدّار الآخرة لهى الحيوان.[5] حياتى فناناپذير و جاودانه: و الاخرة خير و أبقى‌[6] كه دنيا و بهره‌هاى دنيوى در برابر آن، متاعى قليل است:

أرضيتم بالحياة الدّنيا من الاخرة فما متاع الحياة الدّنيا فى الآخرة إلّا قيلى.[7]

[1] -« كسى كه روى خود را تسليم خدا كند درحالى‌كه نيكوكار باشد به دست‌گيرنده محكمى چنگ زده است.» لقمان، آيه 22.

[2] -« هركس از خدا و رسولش فرمان‌بردارى كند، حقيقتا به كام‌يابى بزرگى دست يافته است.» احزاب، آيه 71.

[3] -« و[ خداوند] مسكن‌هاى پاكيزه‌اى در بهشت‌هاى جاودان‌[ نصيب آنها ساخته‌] و[ خشنودى و] رضاى خدا[ از همه اينها] برتر است و پيروزى و كام‌يابى بزرگ همين است.» توبه، آيه 72.

[4] -« يقينا پرهيزگاران در باغ‌ها و نهرهاى بهشتى جاى دارند؛ در جاى‌گاه صدق نزد خداوند مالك مقتدر.» قمر، آيه 54- 55.

[5] -« و زندگى واقعى سراى آخرت است، اگر مى‌دانستند» عنكبوت، آيه 64.

[6] -« درحالى‌كه آخرت بهتر و پايدارتر است.» أعلى، آيه 17.

[7] -« آيا به زندگى دنيا به جاى آخرت راضى شده‌ايد؟! با اين‌كه متاع زندگى دنيا در برابر آخرت، جز اندكى نيست.» توبه، آيه 38.