آن اخبار بر ملوك اموى؛ زيرا پادشاهان اموى از دوازده نفر بيشترند؛ علاوه، با آن اعمال زشت و ستم‌كارى ايشان، مگر عمر بن عبد العزيز و نيز اين‌كه امويان، غير بنى هاشم‌اند و پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله در روايت عبد الملك از جابر فرمود: كلّهم من بنى هاشم. هم‌چنين تطبيق آن احاديث بر «بنى العباس» درست نمى‌باشد؛ چون آنها هم بيشتر از عدد اين اخبارند؛ إضافه بر اين‌كه آنها فرموده خداوند: قل لا أسألكم عليه أجرا إلّا المودّة فى القربى‌[1] را كمتر رعايت كردند و نيز حديث كساء را؛ پس ناگزير بايد آن احاديث حمل شود بر دوازده نفر بعد از رسول اكرم صلّى اللّه عليه و اله از اهل بيت و عترت آن حضرت؛ زيرا ايشان اعلم زمان بودند، جلالت قدر و زهد و تقواى ايشان مورد قبول همه بود، از حيث نسب اعلاى همه و از نظر حسب افضل از همه گرامى‌ترين افراد نزد خدا و دانش ايشان از آباءشان متصل به جدشان، و به وراثت لدنّى بود كه اهل علم و تحقيق، و كشف و توفيق آنان را اين‌گونه مى‌شناسند.[2] از جمله روايات صحيحى كه در آن پيامبر صلّى اللّه عليه و اله با بيانى صريح، ائمه دوازده‌گانه امّت را با ذكر اسامى، از سوى پروردگار متعال، تنصيص فرمودند؛ حديث جابر بن عبد الله انصارى رحمه اللّه است؛ وى چنين روايت مى‌كند:

لما أنزل الله عزّ و جلّ على نبيّه محمد صلّى اللّه عليه و اله‌ يا أيّها الّذين آمنوا أطيعوا اللّه و أطيعوا الرّسول و أولى الأمر منكم‌[3]، قلت: يا رسول الله، عرفنا الله و رسوله، فمن أو لو الأمر الّذين قرن الله طاعتهم بطاعتك؟ فقال صلّى اللّه عليه و اله هم خلفائى يا جابر، و أئمّة المسلمين من بعدى أوّلهم عليّ ابن أبي طالب عليه السّلام ثم الحسن ثم الحسين، ثم علي بن الحسين، ثم محمد بن على المعروف فى التوراة بالباقر و ستدركه يا جابر، فإذا لقيته فأقرئه منّى السلام، ثم الصادق جعفر بن محمد، ثم موسى‌

[1] - شورى، آيه 23.

[2] - ر. ك: سليمان بن ابراهيم قندوزى حنفى، ينابيع المودّة، ج 3، ص 289- 294.

[3] - نساء، آيه 59.