احتمالى توسط انديشمندان و نخبگان كه به جلب مشاركت اجتماعى مردم جهت تأييد اختيار آنها در آن بستر بپردازد يكى از عناصر پارادايمى دموكراسى غربى است.

دموكراسى غربى براساس پارادايم اثباتى در واقعيتى به ايفاى نقش مى‌پردازد كه آن واقعيت نظام يافته و الگومند است(Neuman ,7991 :46) . نظام يافتگى و اصالت نظم در واقعيت از جمله واقعيت اجتماعى يكى از پيش‌فرضهاى اساسى(Assumption) اثبات‌گرايى است چون بدون آن، پيش‌بينى رويدادها امكان‌پذير نمى‌باشد. نظم حاكم بر واقعيت نيز صرفاً از طريق علم و آن هم علم اثباتى قابل كشف است. علم اثباتى نيز بر مشاهده پايه‌گذارى مى‌شود تا با اصالت نسبت به جاى عينيت به كشف نظم حاكم بر واقعيت كه خصيصه عينى و كمى با محوريت رابطه على احتمالى دارد، بپردازد. بر اين اساس واقعيت و بستر اجتماعى اثباتى به طراحى دموكراسى بنحوى مى‌پردازد كه تمامى فعاليتهاى اجتماعى ناشى از آن با حفظ اصالت نظم جلب گردند. اين بدان معناست كه نمى‌توان از طريق دموكراسى غربى به اختلال ساختارى و تحولات عميق در جامعه دست يافت. بنابراين رعايت اصالت نظم و تعادل در تمامى فعاليتهاى اجتماعى را مى‌توان به عنوان يكى از عناصر پارادايمى دموكراسى غربى مورد ملاحظه قرار داد.

اثبات‌گرايى در طراحى بستر سياسى جامعه به يك عنصر پارادايمى مهمى اشاره دارد كه در آن به شفاف كردن جايگاه اخلاق سياسى و اجتماعى در جامعه مى‌پردازد. در اين راستا بحث از علم آزاد از ارزش(Value -Free Science) يا اصالت عينيت مى‌نمايد. دو معنا از عينيت ارائه مى‌شود، اينكه مشاهده‌كنندگان درباره آن‌چه مى‌بينند به توافق برسند و ديگرى اينكه علم براساس ارزشها، عقايد، گرايشات يا اعتقادات نمى‌باشد(Derksen and Gartrell ,2991 :5171) . در اين راستا، علم، معرفتى است كه آزاد از ارزشهاى شخصى، سياسى و مذهبى در جامعه توليد و گسترش مى‌يابد(Brown ,9891 :73) . علم درگير تفكر منطقى و مشاهدات سيستماتيك است كه به شدت از تعصبات شخصى، پيشداورى و ارزشها بدور است. انديشمندان در يك فرايند فعاليت حرفه‌اى و تخصصى به ارزشها و