دموكراسى غربى بشمار مى‌آيد است. ليبراليسم تداعى كننده نوعى آزادى است كه به جلب تحرك متكى بر اختيار انسان در يك محدوده محيطى خاص مى‌پردازند.

براين اساس، دموكراسى از طريق مشاركت سازمان يافته مردم در تعيين سرنوشت خويش در قالب بستر اجتماعى قابليت اجرايى مى‌يابد. يكى از راههاى جلب مشاركت در عرصه سياسى را مى‌توان در عضويت مردم در احزاب سياسى متكى بر خط مشى كاركردگرايانه و دنبال كردن هرگونه اصلاحات سياسى از طريق اين احزاب دانست. مسلماً شركت در انتخابات و گزينش رهبران سياسى از طريق رأى دادن يكى از سطوح مشاركت سياسى به حساب مى‌آيد كه خود مؤيد يكى از شاخصهاى عملياتى دموكراسى در نظام اجتماعى بشمار مى‌آيد. در عرصه اقتصادى مى‌توان از مشاركت مردم در سازمانهاى غيردولتى اقتصادى در قالب بخش خصوصى ياد كرد كه توانمند سازى آنها به منزله كاش تصدى گرى دولت و نهايتاً آزادسازى فضاى اجتماعى جهت مشاركت مردم در فرايند تصميم‌سازى اقتصادى در راستاى توسعه در نظام اجتماعى بشمار آورد. در عرصه اجتماعى نيز مى‌توان از نقش و كاركرد سازمانهاى غيردولتى(Non -Governmental Organizations /NGO) نام برد.

سازمانهاى غيردولتى كه از دهه‌هاى 80 و 90 در كشورهاى اروپايى در بستر اجتماعى مورد حمايت نظرى انديشمندان معتقد به اثبات‌گرايى قرار گرفت با هدف توانمند سازى مردم، به خصوص افراد و گروههاى ناتوان در راستاى جلب مشاركت آنها در تعيين سرنوشت خويش ايجاد و گسترش يافتند. خط مشى اين سازمانها نيز تقويت بستر سياسى ليبرال دموكراسى در اين كشورها با انگيزه رشد تكثرگرايى(Pluralism) مى‌باشد. رويكرد اساسى اين سازمانها كه تحت عنوان رويكرد مردم‌محور(People -Oriented Approach) تبليغ مى‌گردد و با شعار اساسى برنامه‌ريزى استراتژيك(Strategic) ، مديريت منطقى‌Mangement) (Logical و ارزيابى(Evalution) ارائه مى‌شود، به دنبال ايجاد همسازى اجتماعى بين تشكلهاى غيردولتى و دولت در راستاى به رسميت شناختن حقوق طبيعى انسانها و عملياتى كردن آنها با مشاركت خود مردم در جامعه است.and Christie ,2991) (Carlie بنابراين طراحى يك بستر اجتماعى متكى بر روابط على‌