زمام‌دارى ظاهرى خود با اهل بغى انجام دادند، به تعبير امام صادق عليه السّلام الگوى عملى منحصربه‌فردى شدند كه با توجه به آن، شيوه نبرد با اهل بغى را مى‌توان آموخت. اقدامات پيش‌گيرانه آن حضرت هم‌چون روشن‌گرى و شبهه‌زدايى و اعطاى مصونيت به همسر و فرزندان و مجروحان و اسيران و فراريان اهل بغى و عدم تعرّض به اموال آنان پس از نبرد، عالى‌ترين جلوه‌هاى سلوك اسلامى و انسانى به شمار مى‌روند كه براى همه مؤمنان درس‌آموز هستند.

سيره امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در نبرد با اهل بغى‌

درباره شيوه امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در نبرد با اهل بغى و نسبت آن با سيره امام على عليه السّلام دو دسته روايت وجود دارد: دسته اوّل احاديثى هستند كه تنها از نبرد امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با اهل بغى سخن گفته‌اند و فاقد هرنوع اشاره به جزئيات اين واقعه هستند و دسته دوم احاديثى به شمار مى‌روند كه از تفاوت سيره علوى و مهدوى در نبرد با اهل بغى سخن گفته‌اند. در ادامه، اين روايات خواهد آمد.

الف) نبرد امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با اهل بغى‌

پيش از ذكر احاديث نبرد امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف با اهل بغى بايد به اين نكته توجه كرد كه براساس اصل همانندى سيرت علوى و مهدوى در همه جهات، امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف در همه زمينه‌ها و از جمله نبرد با اهل بغى به امام على عليه السّلام اقتدا خواهند كرد و شيوه آن حضرت را خواهند پيمود. بر اين اساس، آن حضرت با پيروى از امير مؤمنان عليه السّلام با دعوت و روشن‌گرى و شبهه‌زدايى، تمام توان خود را براى پيش‌گيرى از شعله‌ور شدن آتش جنگ به كار خواهد بست و خواهد كوشيد در حدّ امكان، جبهه باطل را به بازگشت به طاعت امام فراخوانند و هم‌چون سيره امام على عليه السّلام، امام مهدى عجّل اللّه تعالى فرجه الشريف نيز در امر دعوت و روشن‌گرى اصرار خواهد ورزيد و بالاتر و برتر از اتمام حجّت، دغدغه راهنمايى و هدايت خواهد داشت، هم‌چنان كه براساس ضوابط اسلامى با تقاضاى فرجام‌خواهى آنان براى تأمّل و تدبّر موافقت خواهد نمود و در جنگ با آنان جز در مورد ضرورت از جنگ‌افزارهاى آتش‌زا استفاده نخواهد كرد. در رواياتى كه خواهد آمد، گرچه به رعايت آداب ياد شده تصريح نشده، اما روشن است كه از ذكر نشدن اين موارد