در جاى ديگر مى‌فرمايد:

لا نعمة أهنا من الأمن؛ 20

هيچ نعمتى گواراتر از امنيت وجود ندارد.

براساس اين سخن حضرت، در ميان نعمت‌هاى الهى، نعمت امنيت هم گوارا و هم شيرينى‌بخش است. اين ويژگى به دليل نقش تأثيرگذار امنيت در ديگر شئونات و احتياجات انسان و اهميت كليدى عنصر امنيت در نظام زندگى است.

ازاين‌رو، مى‌توان نعمت امنيت را مادر نعمت‌ها دانست؛ به دليل اين‌كه زمينه‌ساز و قوام‌بخش ديگر نعمت‌هاست و هم مى‌توان آن را حافظ و صيانت‌بخش ديگر نعمت‌ها دانست.

شاخص امنيت، حتى در فقه نيز تأثيرگذار است. تكاليف فقهى نظير وجوب حج، امر به معروف و نهى از منكر و ... دايرمدار وجود امنيت و عدم خوف و خطر (شرايط تقيه) است. امنيت در مسائل سياسى و اجتماعى نيز شاخص به شمار مى‌رود و در اسلام بدان توجه فراوان مى‌شود. حتى امير مؤمنان عليه السّلام در مسئله مهمى چون امامت و رهبرى امت اسلام بعد از پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم، وقتى احساس مى‌كند كه عدم امنيت كيان اسلام را تهديد مى‌كند، بنا به ضرورت‌هاى ناشى از حفظ امنيت و لزوم پرهيز از ايجاد اختلاف و نزاع داخلى، از حق مسلم خود دست برمى‌دارد و با خون دل سال‌هاى پياپى غصب خلافت و انحراف امت، به گونه ظاهرى حكومت اسلامى را تحمل مى‌كند تا اساس اسلام و بقاى حكومت نوپاى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم را حفظ نمايد.

آثار امنيت‌

امنيت، آثار بى‌شمار و گسترده‌اى دارد كه چتر وسيع آن، سراسر زندگى انسان را دربر مى‌گيرد. اين آثار چه از بعد فردى و چه از بعد اجتماعى، اهميت فراوان دارند.

آثار فردى امنيت، شامل سه ركن اساسى حيات فردى انسان يعنى امنيت جانى، مالى و حيثيتى مى‌شود. اثر مستقيم امنيت براى تك‌تك افراد جامعه حفظ و حراست از جان و مال و عرض و آبروى اوست. اگر هركدام از اين عناصر