وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعاً وَ لا تَفَرَّقُوا؛ 82

و همگى به ريسمان خدا چنگ زنيد، و پراكنده نشويد؛ و نعمت خدا را بر خود ياد كنيد.

إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ؛ 83

در حقيقت مؤمنان باهم برادرند، پس ميان برادرانتان را سازش دهيد و از خدا پروا بداريد، اميد كه مورد رحمت قرار گيريد.

يا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْناكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَ أُنْثى‌ وَ جَعَلْناكُمْ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ؛ 84

اى مردم، ما شما را از مرد و زنى آفريديم، و شما را ملّت ملّت و قبيله قبيله گردانيديم تا با يك‌ديگر شناسايى متقابل حاصل كنيد. در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا پرهيزكارترين شماست. بى‌ترديد، خداوند داناى آگاه است.

وَ الْمُؤْمِنُونَ وَ الْمُؤْمِناتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِياءُ بَعْضٍ؛ 85

و مردان و زنان با ايمان، دوستان يك‌ديگرند، كه به كارهاى پسنديده وا مى‌دارند.

مقوله انتظار ظرفيت دارد كه منتظران را تحت هدف واحد در قالب مسئوليتى بزرگ با هم‌گرايى و وحدت گرد هم آورد. امروزه جامعه منتظران با مسئوليت بزرگى كه برعهده دارند و با وجود دشمنان فراوانى كه مى‌خواهند نور انتظار و موعودگرايى را خاموش كنند، راهى ندارند جز اين‌كه به هم‌گرايى و وحدت روى آورند و از تك‌روى و خودمحورى بپرهيزند تا زمينه‌هاى ظهور فراهم گردد. بنابراين، حالت انتظار و اعتقاد به وجود امام حى، زنده، حاضر و ناظر، در حفظ وحدت مردم و آماده كردن افراد براى زمينه‌سازى ظهور بسيار تأثيرگذار است.

5. مسئوليت‌پذيرى و كسب توان و قدرت‌

قرآن كريم انبياى الهى را به كسب توان و قدرت براى حفظ و دفاع از ارزش‌هاى دينى و انسانى فراخوانده است: