پى‌نوشت‌ها

______________________________
(1).snoitazinagro lanoitanretnI

(2).enirtcoD

(3).seiroeht ecnegrevnoC

(4). در مبحث تبيين نظريه‌هاى هم‌گرايى به شكل آزاد و تلخيصى از اثر زير بهره گرفته شده است:

سيد حسين سيف‌زاده، نظريه‌پردازى در روابط بين‌الملل؛ مبانى و قالب‌هاى فكرى، ص 302- 320، انتشارات سمت، تهران 1376 شمسى، همچنين براى اطلاع بيشتر از نظريه‌ها درباره هم‌گرايى، منطقه‌گرايى و انسجام اتحادها نك: جيمز دوثرتى و رابرت فالتز گراف، نظريه‌هاى متعارض در روابط بين‌الملل، ترجمه على رضا طيب و وحيد بزرگى، ج 2، ص 665- 719، نشر قومس، تهران 1372 شمسى.

(5). براى اطلاع بيشتر از مباحث كام‌يابى‌ها و ناكامى‌ها سازمان‌هاى بين‌المللى نك: اينيس. ل. كلاد، ارزيابى سازمان‌هاى بين‌المللى در قرن بيستم، ترجمه فرهنگ رجايى، انتشارات دفتر مطالعات سياسى و بين‌المللى، تهران 1366 شمسى.

(6). نك: بهرام اخوان كاظمى، «نقش سازمان‌هاى منطقه‌اى در پايدارى و امنيت كشورهاى عضو»، نشريه اطلاعات سياسى- اقتصادى، ش 209- 210، بهمن و اسفند 1383.

(7). منوچهر محمدى، سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران؛ اصول و مسائل، ص 18، نشر دادگستر، تهران 1377 شمسى.

(8). جواد منصورى، نظرى به سياست خارجى جمهورى اسلامى ايران، ص 11، انتشارات اميركبير، تهران 1365 شمسى.

(9). إِنَّ اللَّهَ لا يَغْفِرُ أَنْ يُشْرَكَ بِهِ وَ يَغْفِرُ ما دُونَ ذلِكَ لِمَنْ يَشاءُ (سوره نساء، آيه 48).

(10). براى اطلاع بيشتر نك: بهرام اخوان كاظمى، «اصول سياست خارجى پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم»، سياست نبوى؛ مبانى، اصول و راه‌بردها، ص 571- 597، انتشارات پژوهشكده مطالعات فرهنگى و اجتماعى، تهران 1386 شمسى.

(11). ابن هشام، سيرة النبى، ترجمه سيد هاشم رسولى محلاتى، ص 267، انتشارات اسلاميه، تهران 1348 شمسى.

(12). براى مثال، پيامبر صلّى اللّه عليه و اله و سلّم در نامه خويش به قيصر روم به اين آيه استناد نموده‌اند. در اين‌باره نك: على بن حسين على احمدى، مكاتب الرسول، ص 90 و 105، انتشارات المطبقه العلميه، قم 1379 قمرى.

(13). سوره آل عمران، آيه 64.

(14). شيخ صدوق، امالى، ج 1، ص 231، نجف 1384 قمرى.

(15). نك: نهج البلاغه، ترجمه محمد دشتى، خطبه 138، ص 190، مؤسسه انتشارات حضور، قم 1381 شمسى.

(16). علامه مجلسى، بحار الانوار، ج 36، باب 41، ص 322، روايت 176، انتشارات دار الكتب اسلاميه، قم، [بى‌تا]. براى تبيين استدلالى ملاحم و علايم ظهور، نك: مصطفى صادقى، تحليل تاريخى نشانه‌هاى ظهور، چاپ دوم: انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامى، قم 1385 شمسى.