درك كنند منجى و موعود منتظران خواهد آمد و هركس در هرجاى دنيا با هر اعتقادى در پى مهيا ساختن زمينه‌هاى ظهور منجى مصلح و عدالت‌گستر افتد. اين كاركرد را بايد در قالب معنويت تبليغ كرد. 39

ب) مبارزه با عقب‌ماندگى و فساد

منتظران و خدمت‌گزاران صادق بايد با فساد مبارزه كنند. هرچند كه مبارزه با فساد به صلاح و شايستگى احتياج تام دارد، ولى منتظران حقيقى اول بايد به تزكيه و صلاح خود بپردازند و سپس خود را آماده مبارزه با فساد كنند. اگر نقطه ضعفى از باب فسادپذيرى در نزد آنان و يا جامعه اسلامى و كارگزاران آن رسوخ كند، ديگر نمى‌توانند به راحتى در آن حوزه قدم گذاشته و به عدالت‌گسترى و مبارزه با فساد پردازند. لذا بايد همه منتظران در اين راه گام برداشته و از خودشان نيز مواظبت كنند، مواظب خود باشند. 40

ج) توجه به تحرك‌آفرينى و نوآورى تبليغى در حوزه‌هاى علميه‌

ترويج فرهنگ تحرك‌آفرين و آينده‌نگر در حوزه‌هاى علميه و مبلغان دينى براى مقابله با برداشت غلط و انحرافى، سبب مى‌شود خدمت‌گزاران منجى موعود بتوانند با برخوردارى از اعمال پاك، شهامت و آگاهى، خود و جامعه را براى ظهور منتظر آماده سازند. ايستايى، بى‌اعتنايى و هم‌نوايى با وضع موجود و صرفا منتظر ظهور موعود نشستن در اين نگرش كاملا مطرود است؛ زيرا دولت ايده‌آل عصر ظهور محصول سير استكمالى جامعه انسانى و اخلاقى و قدرت‌مند است.

دوست داشتن و انتظار بى‌عمل اگر مطلوب هم باشد، كافى نيست و بايد با تلاش عملى و همه‌جانبه آن را ثابت كرد. بهره‌گيرى از آموزه‌هايى هم‌چون «موعودگرايى»، «انتظار فعال»، «اجتهاد سازنده» و «مرجعيت و ولايت فقيه» پويايى خاصى به اين روى‌كرد بخشيده و تشيع را به شايسته‌ترين مبلغ اين دكترين پيش‌رو در ميان موحدان مبدل ساخته است.

د) تقويت بسترهاى فرهنگى تسليم ناپذير در مقابل دشمنان‌

ملتى كه به مهدويت معتقد است، هيچ‌گاه نبايد احساس ضعف كند، بلكه بايد با قدرت و تحمل سختى‌ها و فشارها به مسير پيش‌رفت و عزت خود ادامه دهد و در مقابل زورگويان سر تسليم فرود نياورد.