13. نقش محورى روحانيان در قاعده‌مندى كردن ظهور

اصل ولايت فقيه باعث شده كه نقش روحانيان، جلوه خاصى بيابد و مراجع، علما و روحانيان از اعتبار خاصى ميان جامعه منتظر و خدمت‌گزار بهره‌مند باشند.

نقش و جاى‌گاه روحانيان در اركان مختلف جامعه دينى و در اين راستا در كشور جمهورى اسلامى، در هيچ‌يك از احزاب و سازمان‌هاى سياسى ملل مسلمان سابقه ندارد. آنان دو نقش مهم در جامعه اسلامى ايفا مى‌نمايند:

1. ارتباط عالمانه ميان ولى فقيه و پيروان مردم‌سالارى دينى در جهان اسلام، با محافظت و صيانت از ماهيت اسلامى مردم‌سالارى و كاركردهاى آن در انطباق با دين مبين اسلام؛

2. تبليغ شجاعانه و مدبرانه منجى‌باورى ميان اديان توحيدى و توحيدمدار در راستاى يك‌پارچگى ملت‌هاى معتقد به خداوند واحد و منجى موعود.

منجى‌پژوهى؛ آينده‌شناسى دينى‌

منجى‌پژوهى موضوعى در مقوله آينده‌شناسى است كه محققان بر اين باورند كه قواعد آن به تدريج خود را در قالب آينده‌شناسى دينى و ظهور يك منجى قدرت‌مند در آخر زمان نشان خواهد داد. بيشتر انديشه‌ورزان بر اين باورند كه وقتى از منجى‌پژوهى و آينده‌شناسى آن سخن مى‌گويند، به ناچار بايد سه نوع نگاه به آن را نيز بررسى كنند:

نوع اول: كسانى كه به آينده نگاه شهودى دارند و بيشتر بر باورها و خلاقيت خود تكيه مى‌كنند و لذا بر همين اساس و يا با تكيه بر منابع و نگاه آرمانى خود پيش‌بينى‌هاى روشنى ارائه مى‌دهند. برخى از انديشه‌ورزان تحقق پيش‌بينى اين گروه را بيشتر برآمده از توان‌مندى و روان‌شناسى شخصيتى آنان مى‌دانند و برخى ديگر، به وجود معرفت و دانش برگرفته از محيط، تاريخ، روندها و برداشت آنان از رخ‌دادهاى آينده و نيز ويژگى‌هاى خاص اين افراد در جامعه اشاره مى‌كنند.

نوع دوم: كسانى كه به آينده مبتنى بر وعده‌هاى الهى مى‌نگرند و بر ويژگى و انتصاب افرادى تكيه مى‌كنند كه خداوند آنان را واجد درك شرايط مى‌دانند، اين محققان، آينده را به‌طور سنتى از وحى و روايات و انديشه فقها مى‌شناسند و آينده‌شناسى را ويژه مطالعه تاريخى و تجربه اجتماعى در گذشته و حال مى‌دانند.