گرامى و مقرب الهى كه هرگز بر حكم او سبقت نگرفته و كاملًا مطابق فرمانش عمل مى‌كنند».

«اشهد انكم الائمه الراشدن ... المطيعون للَّه‌القوّامون بامره العاملون بارادته الفائزون بكرامته ... الاءلاء على صراطه عصكم اللَّه من الزلل و آمنكم من الفتن و طهركم من الدنس و اذهب عنكم الرجس و طهركم تطهيرا ...»؛ «شهادت مى‌دهم كه محققا شما پيشوايان ... مطيعان خدا و نگهبانان فرمان او و كاركنان به اراده او و فيروزمند به كرامت و لطف او هستيد شما را راهنمايان صراط خود گردانيد و شما خانواده را معصوم از لغزش و ايمن از فتنه و پاك و منزه از هر خلق ناشايسته گردانيد و از شما به كلى رجس و ناپاكى را زايل فرمود و پاك و منزه گردانيد».

«دعوتم الى سبيله بالحكمه و الموعظه الحسنه و بذلتم انفسكم فى مرضاته و صبرتم على ما اصابكم فى جنبه و اقتم الصلوه ... حتى اعلنتم دعوته و بيّنتم فرائضه ....»؛ «شما خلق را به راه حق با برهان و حكمت و پند و موعظه نيكو دعوت كرديد و در راه رضايت او از جان گذشتيد و بر هر مصايبى كه از امت به شما رسيد براى خدا صبر كرديد نماز را بپا داشتيد ... تا آنكه دعوت دين را آشكار ساخته و فرائض و احكامش را مبين گردانيديد».

از اين شواهد و نمونه‌ها بى‌ترديد مى‌توان فهميد كه اگر در فرازى آن بزرگواران را تأثيرگذار در نظام تكوين و يا جهان آخرت معرفى مى‌كند مستقل از اذن و اراده خدا نيست و همه آن بزرگواران به اذن خدا و در جهت طاعت حضرت حق و نشر و گسترش احكام و دعوت الهى تلاش مى‌كنند و اين حقيقت توحيد افعالى است.