رابطه عشق و عرفان‌

عشق مقدم است يا شناخت؟

به تعبير ديگر اول دوست مى‌داريم، بعداً مى‌شناسيم، يا اول معرفت و شناخت به دست مى‌آوريم، بعد از آن علاقه و محبت پيدا مى‌شود؟

پرسشى بود كه به ظاهر ساده مى‌آمد، اما به دليل اينكه هر دو نمونه را خبر داشتم، برايم مبهم بود.

گفتم: من فكر مى‌كنم اگر علاقه‌مند باشيم، ما را به دنبال شناخت مى‌كشد.

گفت: تا نشناسيم، چگونه علاقه پيدا مى‌شود؟

گفتم: گاهى از فضاى عمومى، از جوّ، از عادت، از روح جمعى، نمى‌دانم از راه‌هاى ديگر، شوق و علاقه نسبت به چيزى پيدا مى‌شود.

اين كشش، ما را درگير با يك موضوع يا شخص يا حادثه مى‌كند.

سراغش مى‌رويم. نزديك‌تر كه مى‌شويم تازه چيزهاى تازه‌اى مى‌بينيم و مى‌فهميم كه علاقه ما بيشتر مى‌شود.

گفت: شايد هم عميق‌تر و ريشه‌دارتر مى‌شود.

گفتم: شايد هم از ابهام به وضوح مى‌رسد و خطوط و چارچوب آن محبت، روشن‌تر ترسيم مى‌شود.