در اهواز آيات امامت را نشان داد، در بصره خود را در معرض محبت دلهايى كه با او نامهربان بودند قرار داد، در نيشابور حديث سلسله الذهب را براى هميشه به يادگار گذاشت.

و علاوه بر آن، نشانه ها و معجزه هاى ديگرى نيز آشكار ساخت و در جاى جاى اين سفر طولانى، فرصت ارشاد مردم را مغتنم شمرد و در مرو هم كه سر منزل اصلى و اقامتگاه دستگاه خلافت بود، هر گاه فرصتى دست داد، حصارهاى دستگاه حكومت را براى حضور در انبوه جمعيت مردم شكافت.

نه تنها سرجنبانان تشيع از سوى امام به سكوت و سازش تشويق نشدند، بلكه قرائن حاكى از آن است كه وضع جديد امام موجب دلگرمى آنان شد.

و شورشگرانى كه بيشترين دورانهاى عمر خود را در كوه هاى صعب العبور و آباديهاى دور دست و با سختى و دشوارى مى گذراندند، با حمايت امام على بن موسى الرضا عليه السلام حتى مورد احترام و تجليل كارگزاران حكومت در شهرهاى مختلف نيز قرار گرفتند.

هر ناسازگار و تند زبانى چون دعبل كه هرگز به هيچ خليفه و وزير و اميرى روى خوش نشان نداده و در دستگاه آنان رحل اقامت نيفكنده بوده و هيچ كس از سرجنبانان خلافت از تيزى زبان او مصون نمانده بود و به همين دليل هميشه مورد تعقيب و تفتيش دستگاههاى دولتى بر سر مى برد، و ساليان دراز، دار خود را بر دوش خود حمل مى كرد و ميان شهرها و آباديها سرگردان و فرارى مى گذرانيد، توانست به حضور امام و مقتداى محبوب خود برسد و معروفترين و شيواترين قصيده خود را كه ادعا نام نهضت نبوى ضد دستگاههاى خلافت اموى و عباسى است، براى آن حضرت‌