سرمايه‌گذاريهاى مرموز دست مى‌شويند.

امام مهدى «ع»، با ايجاد بيم و دلهره و ترسهاى عميق و راستين، بسيارى از گروههاى مخالف و ستم‌پيشه را مجبور به ترك راه و روش خود مى‌كند و به تسليم وا مى‌دارد. از اينرو، در احاديث آمده است كه از شمشير برنده و اراده قاطع امام و يارانش همه اهريمنان مى‌هراسند، و ترسى گران بر روان دژخيمان خون‌آشام سايه مى‌افكند، و لرزه بر اندام خودكامگان و طاغوتان مى‌اندازد. و اين خود عامل بزرگى در پيروزى كامل آن امام منجى است. با اين رعب و ترس، بسيارى از مقاومتها درهم مى‌شكند، و بسيارى از مردمان به راه بازمى‌گردند و از تجاوز به حقوق ديگران و زير پا نهادن مسؤوليت و تكليف و حرمت انسانها دست برمى‌دارند.

امام صادق «ع»:

* بينا الرّجل على رأس القائم يأمر و ينهى اذ امر بضرب عنقه، فلا يبقى بين الخافقين [شي‌ء] إلّا خافه.[1]

- در همان هنگامى كه شخص نزد قائم ايستاده و به امر و نهى مشغول است‌[2] ناگاه (امام) امر مى‌كند كه او را بكشند. اينست كه در خاور و باختر زمين چيزى نمى‌ماند مگر اينكه از (قاطعيت و اجراى عدالت) او مى‌هراسد.

انسانهاى استثمارگر، ستم‌پيشه، خون‌آشام و بدانديشان ديوسيرت، در برابر خود قدرت و نظامى را مى‌بينند كه ذره‌اى از حق و حقوق مردمان را ناديده نمى‌گيرد، و كاهى را از كوهى جدا مى‌سازد، و زشت كرداران و گناهكاران را بدون ذره‌اى چشم‌پوشى كيفر مى‌دهد، و حد و حدود الهى را بدون كمترين ارفاق به اجرا درمى‌آورد، و قانون‌

[1] -« غيبت نعمانى»/ 240.

[2] - يعنى خود از مسئولان است.