يكن الرباط الّذى امرنا به بعد، و سيكون ذلك من نسلنا المرابط.[1]

در تفسير اين آيه: «اى مؤمنان شكيبا باشيد ... و براى مرزبانى حاضر يراق ...»، اين آيه درباره ما نازل شده است و هنوز «رباط» و مرزبانى كه به ما دستور داده شده است تحقق نيافته است. و اين مرزبانى در آينده از فرزندان ما، كه «مرابط» و مرزبانند تحقق خواهد يافت.

مؤلف «مكيال المكارم»، در ذيل اين حديث مى‌گويد:

«آنچه از دقت در سخنان امامان «ع» براى من آشكار شده، اين است كه مقصود از «مرابط» در اين حديث امام مهدى «ع» است. و علت نامگذارى حضرت به اين نام روشن است»[2]

بنابراين، امت نيز چون امامشان، مرابطان و مرزبانان و مرزداران حماسه‌هاى جاويد اسلام و تشيع‌اند، و از اين نظر نيز همسان و همآوا با امامشان حركت مى‌كنند، و با او چنين پيوندى ناگسستنى و ارتباطى استوار و بيعتى نيرومند دارند، و هميشه هوشيار و بيدار و آماده‌اند، و همه ابزارهاى قدرت را طبق دستور قرآن كريم: «وَ أَعِدُّوا لَهُمْ مَا اسْتَطَعْتُمْ مِنْ قُوَّةٍ[3]: و تا آنجا كه مى‌توانيد نيرو آماده كنيد» بايد فراهم سازند و در اختيار داشته باشند. اينگونه سنگرداران چون مجاهدان نزد خداوند عزيز و گراميند. و درباره ايشان رسيده است:

پيامبر اكرم «ص»:

* ميّت يختم على عمله، الّا المرابط فى سبيل اللّه، فانّه ينموله عمله الى يوم القيامة ...[4]

[1] -« تفسير برهان» 1/ 335؛« مكيال» 2/ 427.

[2] -« مكيال» 2/ 427.

[3] - سوره انفال( 8): 60.

[4] -« مكيال» 2/ 425.