مرزبانى و حفظ مرزهاى اسلامى مكلفند، و هركس به نوبت بايد در مرزها حضور يابد و پاسدارى كند. بنابراين «مرابطه» و «رباط» «چنانكه فقها در كتاب جهاد گفته‌اند:

آنست كه مؤمنان در مرزها اقامت گزينند ... و آمادگى كامل داشته باشند، تا در هنگام حمله و تهاجم ناگهانى دشمن، دفاع كنند، و كشور را نجات دهند». كمترين زمان مرابطه و مرزبانى سه روز و بيشترين دوران آن چهل روز است. و اگر كسانى بيش از چهل روز، در مرزها مقاومت كردند، پاداشى چون پاداش مجاهدان دارند. اين نوع «مرابطه» و مرزبانى در زمان غيبت و حضور امام فرق نمى‌كند ...»[1]

معناى ديگر «مرابطه» و «رباط» (مرزبانى و سنگردارى)، پيوند و رابطه با امام، و در خدمت امام زيستن و مرزبان دستورها و خواسته‌هاى امام بودن است، به اين معنا كه:

«جامعه مؤمنان با امام خويش ارتباط برقرار كنند، و به ريسمان ولايت امام چنگ در زنند، و با او هم‌پيمان شوند، و به يارى امام متعهد گردند. اين قسم از «مرابطه» واجب عينى بر هرفرد است، نيابت‌بردار نيست، و پايه‌اى از پايه‌هاى ايمان است. و عملى بدون آن پذيرفته نمى‌شود»[2]

گواه بر اين موضوع، افزون بر احاديث و آيات ضرورت انتظار و آمادگى، آيه و احاديثى ويژه است. قرآن كريم مى‌گويد:

قرآن كريم:

* يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا، اصْبِرُوا، وَ صابِرُوا، وَ رابِطُوا، وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ.[3]

- اى مؤمنان! شكيبا باشيد و پايدارى ورزيد، و براى مرزبانى حاضر يراق باشيد، و از خدا بترسيد، شايد رستگار گرديد.

[1] -« مكيال» 2/ 424.

[2] -« مكيال» 2/ 425.

[3] - سوره آل عمران( 2): 200.