در آخرين فراز سخن پيامبر اكرم «ص» در اين بخش، به اين موضوع اشاره شده است كه اين طبقات ممكن است بظاهر مسلمان باشند و ادعاى مسلمانى كنند؟ ليكن اينان بخاطر انحرافهاى اصولى كه دارند و كانون فتنه و فسادند، در عمل، از اسلام و پيامبر اكرم «ص» فرسنگها فاصله دارند. مسلمانان بايد از آنان فاصله بگيرند و ايشان را از خود ندانند، زيرا اين كسانند كه مردم و جامعه را به نابودى مى‌كشانند و براى دستيابى به خواسته‌هاى مادى خود به هركارى دست مى‌يازند و هرستمى روا مى‌دارند و هرحقى را زير پا مى‌نهند، اينان ننگ اسلام و مسلمانيند.

7- تضييع عبادات‌

عبادت و پرستش خداى بزرگ، در دوران پيش از ظهور چنانكه شايسته است انجام نمى‌گيرد. نوع انسانها در اقيانوس ماديات غرق شده‌اند و به هدف و غرض خلقت خويش نمى‌انديشند و از رمز و راز فلسفه حيات خويش بيخبرند. توجه ندارند كه پديده‌اى الهى هستند و به سوى او بازمى‌گردند. و در اين دوران كوتاه زندگى بايد راهى به او بجويند، و با نيايش و عبادت روح را صيقل دهند، و آماده عروج به سوى خدا سازند.

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت الصلوة قد استخفّ بأوقاتها ...[1]

- ... مى‌نگرى كه به اوقات نماز اهميتى نمى‌دهند ...

8- جدايى و تفرقه‌

مردم و اجتماعات پيش از ظهور، در آتش تفرقه، جدايى و بيگانگى مى‌سوزند، و بشريت يكدل و يك‌سو نيست، و همواره اكثريت قاطع مردم در انديشه و عمل با يكديگر

[1] -« بحار» 52/ 260.