- در آن روزگاران (روزگار غيبت موعود «ع») مردمانى بيايند ... كه حرمت و ارزش (افراد) را زير پا نهند ...

امام على «ع»:

* ... فتاهم عارم، و شائبهم آثم، و عالمهم منافق، ... لا يعظم صغيرهم كبيرهم، و لا يعول غنيّهم فقيرهم ...[1]

- ... جوانشان بدخو، پيرشان گناهكار، عالمشان منافق ... كوچكشان به سالخوردگان احترام نمى‌گذارد و توانگرشان از بينوايان دستگيرى نمى‌كند ...

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت الصغير يستحقر بالكبير ... و رأيت الجار يوذى جاره و ليس له مانع ...[2]

- ... جوانان و نوجوانان كهنسالان را تحقير مى‌كنند ... و همسايه، همسايه را مى‌آزارد، و چيزى مانع او (در اين آزاررسانى) نيست ...

3- گسستن روابط خانوادگى‌

خانواده- به عنوان هسته اصلى اجتماعات- دچار بى‌ثباتى و تزلزل مى‌گردد، و پيوندهاى خانوادگى گسيخته و سست مى‌شود، مرد حقوق زن و زن حقوق مرد را رعايت نمى‌كند، فرزندان حرمت پدران و مادران را ندارند، و مادران و پدران مسئوليتهاى تربيت فرزندان را از ياد برده‌اند. و كسان از افراد خانواده و فاميل بريده‌اند.

امام صادق «ع»:

* ... و رأيت العقوق قد ظهر، و استخفّ بالوالدين ... و رأيت الارحام قد

[1] -« نهج البلاغه»/ 729.

[2] -« بحار» 52/ 256- 260.