اصل اعتقادى و ايمانى استدلال مى‌كنند كه زيربنا و پايه همه معيارها و باورهاى اسلامى است. و آن ايمان به خداى واحد است. چون خداى همه يكى است پس همه در برابر او مساويند. در مرحله بعد به يگانگى نوع انسان و پدر و مادر اشاره مى‌كنند. و اين حقيقت را زمينه نفى طبقات و امتيازات مى‌شمارند.

2- مساوات در برابر قانون‌

مساوات در برابر قانون، يعنى همه مردم و افراد نوع انسانى، در برابر قانون حقوقى همسان و برابر دارند، و هيچكس در برابر قانون بر كس ديگرى برترى و امتيازى ندارد.

سياه، سفيد، عرب، عجم، كارگر، كارفرما، مالك، زارع، تهيدست، ثروتمند، پير، جوان، كوچك، بزرگ، عالم، جاهل، فرمانده، فرمانبر، رئيس، مرئوس و ... همه در برابر قانون مساويند و قوانين بايد درباره همه يكسان اجرا شود، و امنيت اجتماعى و حقوق انسانى همگان را يكسان تأمين كند.

مساوات به اين معنا در آيات قرآن كريم و احاديث معصومان «ع» فراوان مطرح گرديده است:

قرآن كريم:

* قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ تَعالَوْا إِلى‌ كَلِمَةٍ سَواءٍ بَيْنَنا وَ بَيْنَكُمْ. .. وَ لا يَتَّخِذَ بَعْضُنا بَعْضاً أَرْباباً مِنْ دُونِ اللَّهِ ...[1]

- بگو: اى اهل كتاب! به كلمه‌اى برابر ميان ما و شما، روى آوريد ... و برخى از ما برخى ديگر را، به جاى خدا، ارباب و خداوندگاران خويش نشمارند ...

قرآن كريم، تكليفها و برنامه‌هاى خود را براى همه افراد انسانى آورده است، و در

[1] - سوره آل عمران( 3): 64.