اسلام برپا مى‌شود، اجتماع عظيمى است كه در پرتو فرمان شارع مقدّس به آسانى و بدون تحمّل مشكلات طاقت‌فرسا تشكيل مى‌شود، درحالى‌كه دولتها و ملّتهاى ديگر، جز با كوششهاى بسيار و مصارف هنگفت، قادر به برگزارى چنين اجماعى نيستند. امّا افسوس كه مسلمانان جهان از بهره‌ها و بركات اين اجتماع عظيم غافل و بى‌نصيب مانده‌اند. ترديدى نيست كه اگر مسلمانان بر رشد سياسى و اجتماعى خود بيفزايند، به راحتى مى‌توانند بسيارى از مشكلات و گرفتاريهاى امّت اسلامى را با تبادل افكار و تشريك مساعى در راه پى بردن به نيازهاى سياسى و اجتماعى خود و با تفاهم و يكپارچگى برطرف كرده، براى اداره امور خود به روشهاى سودمندى دست يابند.

بنابراين، بر تمام مسلمانان و پيشاپيش آنان بر علماى روحانى و طلّاب حوزه‌هاى علميّه اسلامى واجب است كه عليه سمپاشهاى دشمنان اسلام، به هر وسيله ممكن، قيام كنند، تا اينكه بر همگان آشكار شود كه اسلام براى اقامه حكومتى عدل‌گستر آمده است. چه، در اين آيين، قوانين مربوط به امور مالى، از قبيل ماليات و بيت المال و شيوه جمع‌آورى ماليات از همه اقشار و طبقات جامعه، به طرز عادلانه‌اى تدوين و تنظيم شده است. و نيز قوانين كيفرى و جزايى، از قبيل قصاص، حدود و ديات، به نحوى دادگرانه تشريح شده است، كه هرگاه اين قوانين به صورت صحيح و تمام اجرا شود، جنايات و جرايم تا حدّ بسيار زيادى كاهش خواهد يافت و بسا كه به كلّى برطرف گردد. و به علاوه مفاسدى كه از اين جنايات ناشى مى‌شود، مانند فحشا و گناهانى كه بر اثر استعمال مشروبات الكلى در جامعه روى مى‌دهد و آن دسته از جرايم آشكار و پنهان كه بر اين‌گونه گناهان مترتّب است، به طور كلّى از ميان خواهد رفت. همچنين قوانين مربوط به امور حقوقى و قضايى به گونه‌اى عادلانه تدوين شده است كه برخلاف آنچه در دادگاههاى كنونى دنيا مشهود است، بدون اتلاف وقت و صرف هزينه سنگين، به حقوق مردم رسيدگى شده، در مرافعات آنان به نفع صاحب حق حكم صادر مى‌شود. همين‌گونه است احكام مربوط به جهاد و دفاع از مرزهاى كشور اسلامى و معاهداتى كه ميان دولت اسلامى و ساير دول منعقد مى‌شود.

اسلام بنيانگذار حكومتى است كه در آن نه شيوه استبداد حاكم است كه آراء و تمايلات نفسانى يك تن را بر سراسر جامعه تحميل كند، و نه شيوه مشروطه و جمهورى كه متّكى بر قوانينى باشد كه گروهى از افراد جامعه براى تمامى آن وضع مى‌كنند؛ بلكه‌