اگر حديث صادر شده باشد، شايد آن بعض از اهل حال بوده يا با تصّرف
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم به گوششان رسيده، براى تنبيه غافلان و هشيارى
جاهلان؛ اگر هم حديث- كه الفاظش را ياد ندارم- صادر نشده باشد لكن مطلب همين است.
ما يك عمر رو به جهنّم سير مىكنيم و يك عمر نماز، كه بزرگترين
يادگاه خداى متعال است، پشت به حق و خانه او- جلّ و علا- و رو به خود و خانه نفس
به جا مىآوريم و چه دردناك است كه نمازما كه بايد معراج ما باشد و ما را به سوى
او و بهشت لقاء او برد به سوى خود ما و تبعيدگاه جهنّم برد.
پسرم! اين اشارتها نه براى آن است كه امثال من و شما راهى براى
معرفت اللّه و عبادت اللّه به آن گونه كه حق او است، پيدا كنيم با آنكه از اعرف
موجودات[2] به حق
تعالى و حق عبادت و بندگى او- جلّ و علا- نقل شده است كه:
«ما عَرَفناكَ حَقَّ مَعْرِفَتِكَ وَ ما عَبَدْناكَ حَقَّ
عِبادَتِك»[3]؛ بلكه براى آن است كه عجز خويش را بفهميم و ناچيزى خود را درك كنيم
و خاك بر فرق انانيّت خود ريزيم بلكه از سركشى اين غول بكاهيم، باشد كه توفيق
يابيم مهارى و لگامى بر او زنيم، كه از خطر عظيمى كه جان را يادش مىسوزاند، رهايى
يابيم.[4]
وارستگى از دنيا، وسيله آرامش قلوب
فرزندم! كّر و فّر دنيا و نشيب و فراز آن به سرعت مىگذرد و همه زير
چرخهاى
[1] - علم اليقين، المقصد الرّابع، الباب الثالث عشر،
الفصل الرّابع
[2] - منظور وجود مقدس پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله
و سلم است
[3] - آنچنان كه حق معرفت تو است، تو را نشناختيم و
آنگونه كه حق عبادت تو است، تو را عبادتنكرديم، مرآت العقول كتاب الايمان و
الكفر، باب الشكر
[4] - وعده ديدار، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى
رحمه الله، نامه 8/ 2/ 1361