نظر به همه انسان‌ها با ديده رحمت و محبت‌

پسرم! اگر مى‌توانى با تفكر و تلقين، نظر خود را نسبت به همه موجودات، به ويژه انسانها نظر رحمت و محبت كن. مگر نه اين است كه كافّه موجودات از جهات عديده كه به احصا در نيايد مورد رحمت پروردگار عالميان مى‌باشند.

مگر نه آنكه وجود حيات و تمام بركات و آثار آن از رحمت‌ها و موهبت‌هاى الهى است بر موجودات، و گفته‌اند: «كُلُّ مَوْجُودٍ مَرْحُومٌ»[1].

مگر موجودى ممكن الوجود امكان دارد كه از خود، به نفسه، چيزى داشته باشد يا موجودى مثل خود [كه‌] ممكن الوجود [است‌] به او چيزى داده باشد؟

در اين صورت رحمت رحمانيه است كه جهان شمول است. مگر خداوند كه رب العالمين است و تربيت او جهان شمول است تربيتش جلوه رحمت نيست؟

مگر رحمت و تربيت بدون عنايت و الطاف جهان شمول مى‌شود؟

پس آنچه و آن كس كه مورد عنايات و الطاف و محبت‌هاى الهى است چرا مورد محبت ما نباشد؟ و اگر نباشد اين نقصى نيست براى ما؟! و كوتاه بينى و كوتاه نظرى نيست؟!

هان! من پير شدم و نتوانستم اين نقيصه و ساير نقيصه‌هاى بى‌شمار را از خود بزدايم. تو جوانى و به رحمت و ملكوت حق نزديكترى، سعى كن اين نقيصه را از خود بزدايى.

خداوند تبارك [و تعالى‌] تو را و همه را و ما را توفيق آن دهد كه اين حجاب را برداريم و آنچه مقتضاى فطرت اللّه است بيابيم.[2]

اولين قدم انحراف‌

پسرم! هيچگاه دنبال تحصيل دنيا، اگر چه حلال او باشد، مباش كه حب دنيا، گرچه‌

[1] - هر موجودى مشمول رحمت خداوند است

[2] - وعده ديدار، مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينى رحمه الله، نامه 8/ 2/ 1361