امام مى‌گرفتند، عده‌اى با آن مخالفت كردند.

امام با شاه مخالف بود، مبارزه كرد، تبعيد شد، عده‌اى گفتند: مگر مى‌شود با شاه شيعه مبارزه كرد؟ خوب، اگر اين جهل نيست، پس جهل چيست؟ همان‌ها كه جهل و خرافه چشمشان را بسته بود، نسبت تارك الصلوة بودن، روزه نگرفتن، دروغ گفتن و ... را به امام دادند.[1]

دفاع از نظام، شوخى بردار نيست‌

خدمت فرزندان عزيز، نمايندگان محترم مجلس شوراى اسلامى و وزراى محترم دامت افاضاتهم؛ با سلام. شنيدم در جريان امر حضرت آقاى منتظرى نيستيد و نمى‌دانيد قضيه از چه قرار است.

همين قدر بدانيد كه پدر پيرتان بيش از دو سال است در اعلاميه‌ها و پيغامها، تمام تلاش خود را نموده است تا قضيه بدين جا ختم نگردد، ولى متأسفانه موفق نشد. از طرف ديگر وظيفه شرعى اقتضا مى‌كرد تا تصميم لازم را براى حفظ نظام و اسلام بگيرد، لذا با دلى پرخون حاصل عمرم را براى مصلحت نظام و اسلام كنار گذاشتم.

ان شاء اللّه خواهران و برادران در آينده تا اندازه‌اى روشن خواهند شد.

سفارش اين موضوع لازم نيست كه دفاع از اسلام و نظام شوخى‌بردار نيست و در صورت تخطى، هر كس در هر موقعيت، بلافاصله به مردم معرفى خواهد شد.

توفيق همگان را از خداوند متعال خواستارم.[2]

[1] - حجّت‌الاسلام سيد احمد خمينى: پابه پاى آفتاب، ج 1، ص 67- 66

[2] - صحيفه نور، ج 21، ص 116- 26/ 1/ 1368( پيام امام به مناسبت عزل آقاى منتظرى از منصب قائم مقام رهبرى)