تازه فهميدم كه عصبانيت ايشان به خاطر اين است كه از صبح تا حالا اعمال و دعاهاى ماه رجب را مى‌خوانده‌اند و حالا كه روزنامه آمده متوجه شده‌اند كه اول ماه شعبان است و ماه رجب 29 روز بوده نه سى روز. آقا هى ورق مى‌زدند تا پيدا كردند و به من فرمودند:

اين مناجات شعبانيه را بخوانيد، خيلى چيزهاى عالى در آن هست. و بعد آماده شدند كه دعا را بخوانند.[1]

اولْ نماز

حضرت امام خيلى به نماز اهميت مى‌دادند، خيلى سفارش نماز را مى‌كردند، هميشه مى‌گفتند: در مورد نمازتان اهمال نكنيد. به ما مى‌گفتند:

همين كه شما مى‌گوييد اوّل اين كار را بكنم، بعد نماز بخوانم، اين خلاف است، نگوييد اين حرف را. به نمازتان اهميت دهيد. اوّل نماز. خلاصه، خيلى سفارش نماز را مى‌كردند.[2]

با وجود لوله تنفس نماز شب خواندند

در ايامى كه امام در بيمارستان تحت معالجه و عمل جراحى بودند لوله تنفسى در تراشه (ناى) ايشان بود. وقتى اين لوله در مجراى تنفسى قرار مى‌گيرد شخص نمى‌تواند صحبت كند.

امّا امام با وجودى كه لوله به تراشه ايشان وصل بود نماز ظهر و عصر آن روز را به همان وضع ادا نمودند و حتّى نماز شب خود را نيز ترك نكردند.[3]

[1] - حجّت الاسلام مسيح بروجردى: برداشت‌هايى از سيره امام خمينى قدس سره، ج 3، ص 104

[2] - فريده مصطفوى: پابه پاى آفتاب، ج 1، ص 118

[3] - دكتر ايرج فاضل: روزنامه اطلاعات، 28/ 3/ 68