3- همّت و مروّت هركسى بر اندازه كدخدايى او باشد و سلطان كدخداى همه جهان باشد و همه پادشاهان‌]57 b[ زيردست او باشند، پس واجب كند كه كدخدايى او و همّت و مروّت و خوان وصلت او بر اندازه او باشد و از همه پادشاهان بيشتر و نيكوتر باشد.

4- و در خبر است كه فراخ داشتن نان و طعام بر خلق خداى عزّ و جلّ در بقاء عمر و ملك و دولت بيفزايد.

حكايت‌

5- و در تواريخ انبيا عليهم السلام چنان است كه موسى را[1] عليه السلام با چندان معجزات و كرامات و منزلت بفرعون فرستادند و هر روز راتب خوان فرعون چهارهزار گوسفند بوده است و چهارصد گاو و دويست شتر و در خورد اين مرغ و ماهى و بوارد و قلايا و حلواها و هر چيز، و همه اهل مصر و لشكر بر خوان او هر روز طعام خوردندى و چهارصد سال بخدايى دعوى مى‌كرد و اين خوان مى‌نهاد.

6- چون موسى عليه السلام دعا كرد كه «يا رب فرعون را هلاك كن» خداى عزّ و جلّ دعاى موسى را مستجاب كرد و گفت «او را در آب هلاك كنم و همه خواسته او و از آن لشكر او روزى تو و از آن امّتان تو گردانم.» و چند سال بر اين وعده برآمد و فرعون هم در ضلالت با آن جلالت روزگار مى‌گذاشت و موسى را عليه السلام شتاب گرفته بود كه هرچه زودتر خداى عزّ و جلّ فرعون را هلاك كند و موسى را از صبر كردن طاقت برسيد و چهل روز روزه بداشت و بكوه طور سينا شد و در مناجات با خداى عزّ و جلّ گفت «يا رب وعده دادى كه فرعون را هلاك كنى و او از آن كافرى و دعوى هيچ كم نمى‌كند. پس كى هلاك كنى.

[1] - راN -PC