فصل هفدهم اندر نديمان و نزديكان پادشاه و ترتيب كار ايشان‌

1- پادشاه را چاره نيست از نديمان شايسته داشتن و با ايشان گشاده و گستاخ درآمدن كه بزرگان و صاحب‌طرفان و سپاه‌سالاران را[1] بسيار نشستن شكوه و حشمت پادشاهان را زيان دارد و ايشان دلير گردند. و در جمله هركه را شغلى و عملى فرمودند او را بايد كه نديمى نفرمايند و هركه را نديمى فرمودند بايد كه هيچ عملى نفرمايند كه بحكم انبساطى كه بر بساط پادشاه دارد درازدستى كند و مردمان را رنج رساند. عامل هميشه بايد كه از پادشاه ترسان باشد و نديم گستاخ، و چون نديم گستاخ نباشد پادشاه از او حلاوت نيابد.

و طبع پادشاه از نديم گشاده شود. و ايشان را وقتى معلوم باشد، چون پادشاه بار بداد و بزرگان همه بازگشتند آنگه وقت نوبت ايشان باشد.

2- و در نديم چند فايده است، يكى آن‌كه پادشاه را مونس باشد و ديگر آن‌كه چون شب و روز با او باشد بمحل جاندارى بود و اگر نعوذ باللّه خطرى پيش آيد نديم باك ندارد كه تن خويش را سپر بلا كند، و ديگر هزار گونه‌

[1] - بزرگان و ... سپاه‌سالاران راN : با بزركان و ... سپاه‌سالاران‌PC