آن حضرت تحقق خواهد يافت. (مجلسى، 1403 ق، ج 52، ص 336)

بدون ترديد، علت تأخير حكومت جهانى آن حضرت، عدم تحقق شرايط و لوازمى بوده كه مى‌توان آمادگى فكرى و زمينه پذيرش عمومى را از اين قبيل دانست. تحقق اين حكومت، مستلزم آمادگى و پذيرش عمومى است و تا زمانى كه انسان‌ها خود به چنين فكر و آمادگى نرسيده‌اند، شرايط فراهم نخواهد شد. در واقع انسان‌ها خود به نقص مكاتب بشرى پى خواهند برد و دست به دامان وحى شده، آن را طلب خواهند كرد و در چنين روزى فتح و پيروزى محقق خواهد شد.

ه) گسترش عدل و داد در سراسر گيتى؛ ايده عدل و داد، از جمله آرمان‌هاى بشرى است كه در جامعه موعود و به دست منجى تحقق خواهد يافت. حكومت عدل و داد و رفع تبعيض‌ها، وعده الهى براى مستضعفان است. از اين‌رو، آن حضرت جامعه‌اى پر از عدل برپا خواهد كرد. از آن‌جا كه غايت اصلى جامعه مهدوى زمينه‌سازى سعادت و فضيلت و تكامل انسان‌هاست، طبعا عدل و داد يكى از زمينه‌هاى لازم تحقق چنين آرمانى خواهد بود. انسان‌ها تاكنون نتوانسته‌اند به رغم ادعاهاى مختلف، چنين وضعيت عادلانه‌اى را بر جهان حاكم سازند، و روزبه‌روز قدرت‌مندان در پى‌گيرى اهداف و مطامع خويش، ظلم‌هاى مضاعف بر انسان‌ها تحميل مى‌كنند.

جهانى شدن و مهدويت؛ سازگارى‌ها و ناسازگارى‌ها

چنان‌كه گذشت، جهانى شدن تعابير و تفسيرهاى مختلفى دارد. هم‌چنين جهانى شدن را در ابعاد مختلفى مى‌توان مدنظر قرار داد. در سنجش نسبت مهدويت اسلامى با پديده جهانى شدن، توجه به اين تمايزات ضرورت دارد.

بدون ترديد، مهدويت اسلامى با برخى از قرائت‌هاى جهانى شدن سازگارى ندارد. از اين‌رو، لازم است با تفكيك اين مفاهيم و تفاسير جهانى شدن از