طرجه‌

" و طيلسان و طرجه و جامه سياه و امثال ملابس معتاد نبودى" (ص. 380)

طرجه مخصوصا در نسخه اصل به صورت مشكول قيد شده ولى در لغتها پيدا نشد.

در فرهنگ دوزى طرحه آمده و آن پارچه‌اى است كه روى عمامه مى‌گذارند و شانه‌ها را مى‌پوشاند و به پشت مى‌افتد. در مقريزى آمده: فوق عمامته طرحة سوداء". نويرى در وقايع سال 716 مى‌گويد:" فوض قضا القضاة الحنفية بمصر للقاضى ... و خلع عليه بطرحة على عادة القضاة".

ظ

ظهار

از ظهر به معنى پشت است و در فقه عبارت از آن است كه شوهر زن خود را به يكى از محارم خويش مانند مادر يا خواهر يا دختر تشبيه كند، بدين ترتيب كه مثلا بگويد: انت على كظهر امى (اصل در حكم ظهار آيه 4 از سوره احزاب و آيه‌هاى 2 و 3 از سوره مجادله است.)

ع‌

عادى‌

" زمين متروك كه هيچ مالكى او را نباشد و خرابى او قديم باشد" (ص. 270)

عامل‌

از اقسام مستحقين زكات. كارمندان مأمور گردآورى زكات. مأمورين مالياتى كه عبارتند از: ساعى و كاتب و قسام و عاشر و عريف و حاسب و حافظ.

عدالت‌

" عادل كسى است كه مناسبت و مساوات پيدا كند ميان چيزهاى نامتناسب، و عدل كسى را ميسر شود كه بر طبيعت وسط واقف باشد، و تعيين كننده وسط، شريعت الهى است". (ص. 92)

عرفات‌

موقف حاجيان است در روز عرفه، نهم ذى الحجه، كه دوازده ميل تا مكه فاصله دارد، و آن صحرائى است فراخ.

عريف‌

" امام دفترى نهد و نصب كند از براى هر قبيله‌اى شخصى را كه او را عريف گويند و آن شخص بايد كه تفتيش كند از براى هر يك و عيال او آنچه محتاج‌اند بدان. پس هر يك را از لشكرى بدهد مؤونت او و مؤونت عيال او". (ص. 297)

عزيمت‌

در برابر رخصت، شامل اوامر و نواهى شرع است. علماى اصول گفته‌اند عزيمت شامل فرض و واجب و سنت و نفل و مباح و حرام و مكروه است.

عشار و عاشر

مأمور گرفتن عشر از اموالى كه در شريعت مقرر است كه ده‌يك آن را بدهند.