واژه‌نامه‌

آ

آزوغ‌

آزوغ و آزغ را در فرهنگ معين چنين معنى كرده:" آنچه از شاخه‌هاى درخت خرما و تاك انگور و درختان ديگر ببرند" ليكن از شواهد وارد در متن پيداست كه آزوغ به معنى آذوقه و تلفظ ديگرى از همان كلمه است:" خواست كه عطاى لشكر دهد و ايشان را قوت و آزوغ مقرر گردد" (صفحه 303)

الف‌

ابن السبيل‌

از اقسام مستحقان زكات. كسى كه انشاء سفر كند و غريبى كه بر شهرى بگذرد و چيزى كه محتاج اليه اوست در سفر نيابد. (صفحه 249)

احداث‌

بدعتگذارى. حدث: امر نوظهور غير مقبول، بدعت." غايتش آنكه برطريق بدعت و احداث خلاف سنت و جماعت است" (صفحه 398)

احرام‌

وضع خاصى كه با نيت و پوشيدن جامه خاص (لباس احرام) در ميقات شروع مى‌شود و تا پايان مراسم حج ادامه دارد. در اين فاصله امورى مانند پوشيدن جامه دوخته و نزاع و صيد و نزديكى با زن بر حاجى حرام است. خارج شدن از احرام با انجام قربانى و چيدن موى سر اعلام مى‌شود.

احصان‌

تأهل. محصن: كسى كه متأهل باشد. زناى محصنه: زناى شخص متأهل‌

ارش:

ديه، ما به التفاوتى كه در صورت بروز عيب در مبيع، خريدار مى‌تواند از فروشنده بگيرد.

اسباب توريث‌

چهار است: قرابت، نكاح، ولا، اسلام. (صفحه 317)

استلام‌

دست سودن بر حجر الاسود